เมื่อเวลา 14.00 น. วันที่ 17 พ.ย. 62 ที่ลานวัฒนธรรมริมโขงพระธาตุหล้าหนอง เขตเทศบาลเมืองหนองคาย นายทรงศักดิ์ ทองศรี รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย นำคณะตรวจติดตามการดำเนินโครงการพัฒนาตามผังเมืองรวมเมืองหนองคาย โดยนายรณชัย จิตวิเศษ ผู้ว่าราชการจังหวัดหนองคาย นำส่วนราชการที่เกี่ยวข้องบรรยายภาพรวมโครงการ

 

โครงการพัฒนาตามผังเมืองรวมเมืองหนองคาย เป็นโครงการในแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาของจังหวัดหนองคาย ที่มุ่งยกระดับมาตรฐานการผลิต การค้า การลงทุน การท่องเที่ยว และการบริการเพื่อเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน อีกทั้งการขยายตัวภาคการท่องเที่ยวริมน้ำโขงด้วย โดยโครงการพัฒนาตามผังเมืองรวมเมืองหนองคาย พระธาตุหล้าหนอง ถนนริมโขง จ.หนองคาย ประกอบด้วย ลานกิจกรรมริมแม่น้ำโขง ความยาว 600 เมตร ดำเนินโครงการตั้งแต่ปีงบประมาณ 2560-2561 ทำการปรับภูมิทัศน์โครงสร้างพื้นฐานและปรับปรุงพื้นที่ริมแม่น้ำโขงตลอดแนวเขื่อนป้องกันตลิ่งในเขตเทศบาลเมืองหนองคาย ปรับปรุงระบบไฟฟ้าแสงสว่างและระบบระบายน้ำโครงสร้างพื้นฐาน ทำให้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของประชาชนในพื้นที่ในการออกกำลังกาย เป็นลานกิจกรรมทางสังคมและวัฒนธรรม

 

นายทรงศักดิ์ ทองศรี รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย กล่าวว่า โครงการพัฒนาตามผังเมืองรวมนี้เป็นโครงการที่ต้องทำเพราะจะเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาพื้นที่ชายแดน ถ้าไม่ทำก็เสี่ยงต่อการพังทลายของตลิ่งริมแม่น้ำโขง เป็นการป้องกันการเสียดินแดนไปด้วยในตัว ซึ่งไม่ใช่เป็นการทำเขื่อนป้องกันตลิ่งเพียงอย่างเดียวแต่จะเป็นแหล่งท่องเที่ยวไปในตัว จะได้เห็นวิถีชีวิตชุมชนริมแม่น้ำโขงที่น่าชมน่าติดตาม การใช้งบประมาณสุดท้ายแล้วต้องยึดเอาประโยชน์และความสุขของประชาชนเป็นสำคัญ

 

สำหรับปัญหาน้ำโขงมีระดับต่ำ จะกระทบกับการผลิตน้ำประปาที่ต้องส่งจาก จ.หนองคายไป จ.อุดรธานี และหนองบัวลำภู หรือไม่นั้น รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย กล่าวว่า จุดที่จะนำน้ำขึ้นมาผลิตน้ำประปาได้ผ่านการพิจารณาดูแล้วว่ามีน้ำเพียงพอ ซึ่งภาพรวมน้ำโขงแม้จะมองดูว่าเหลือน้อยแต่ตำแหน่งที่การประปาจะใช้ในการผลิตน้ำประปาเพื่อให้ประชาชนใน 3 จังหวัด ได้ใช้ประโยชน์นั้นรับรองว่าเพียงพอไม่มีปัญหา ซึ่งการบริหารจัดการน้ำคณะกรรมการได้มีการพูคุยกันอยู่ เพราะแม่น้ำโขงเป็นแม่น้ำสำคัญของนานาชาติ ทุกจุดที่การประปาส่วนภูมิภาคดูแล ตนได้มอบนโยบายไปแล้วว่าเป็นจุดที่มีน้ำอยู่ ไม่ใช่น้ำแห้ง จริง ๆ แล้ว น้ำโขงอาจมองว่าไม่มากเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็เพียงพอต่อการใช้บริโภค ส่วนพื้นที่อื่นก็ต้องหาแหล่งน้ำเพื่อการพัฒนาเพื่อเพิ่มปริมาณการกักเก็บน้ำให้เพียงพอต่อความต้องการของประชาชน