วันที่ 28 กรกฎาคม 2568 เวลา 19.30 น. พ.ต.ต.ศักดา ต้นจันทน์  สวป.สภ.เมืองนครพนม ได้รับแจ้งจากนางสุนีย์ อายุ 54 ปี ชาวบ้านหนองบัว หมู่ 1 ต.โพธิ์ตาก อ.เมืองนครพนม  ว่า ลูกชายชื่อนายปูนิ่ม อายุ 36 ปี ซึ่งติดยาบ้างอมแงมได้เกิดอาการคลุ้มคลั่งอาละวาด ขอความช่วยเหลือก่อนจะเหตุการณ์บานปลายมากกว่า หลังรับแจ้งจึงสั่งการ ร.ต.ต.ชัยวุฒิ อดทน รอง สวป.ฯ นำกำลังจำนวนหนึ่งเพื่อไประงับเหตุ

ปรากฏว่าพอนายปูนิ่มเจอเจ้าหน้าที่ ก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องนอน ปิดประตูลงกลอนทันที เจ้าหน้าที่เกลี้ยกล่อมเป็นเวลานาน ก็ไม่มีท่าทีว่านายปูนิ่มจะยอมศิโรราบ แต่มีเสียยงร่ายมนต์คาถา จึงต้องบุกพังประตูเข้าชาร์จ เพื่อนำตัวไปตรวจฉี่หาสารเสพติด และส่งสถานบำบัดยาเสพติดตามขั้นตอน

นางสุนีย์ เล่าว่า นายปูนิ่มเป็นลูกคนโตในจำนวนพี่น้อง 2 คน ก่อนหน้านี้เป็นคนดีขยันทำงาน พอถลำเข้าไปวงวนยาเสพติด ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ทางครอบครัวพยายามเต็มที่ เพื่อไม่ให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ลูกชายเสพติดยาบ้าจนถอนตัวไม่ขึ้น หนักเข้าก็ขอเงินคนในครอบครัว ถ้าไม่ได้ก็ทำลายข้าวของ เสพติดหนักจนถึงขั้นเอารถจักรยานยนต์ไปขายในราคา 500 บาท เพื่อต้องการเงินไปซื้อยาบ้าเสพ

ด้านน.ส.โชติกา อายุ 24 ปี ซึ่งเป็นน้องสาวเล่าว่า พี่ชายเสพติดยาบ้าจนฟันหลอ งานการไม่ยอมทำ หากอยู่บ้านจะมีอาการสงบ เพราะไม่มีเงินไปซื้อยามาเสพ ถ้าวันไหนหายออกจากบ้านกลับมาจะเป็นเป็นคนละคน จะคลุ้มคลั่งอาละวาดทุบทำลายข้าวของในห้องจนเสียหาย วันนั้นคนในบ้านจะหวาดระแวงนอนไม่หลับทั้งคืน เพราะกลัวพี่ชายจะเข้ามาทำร้าย

ด้านเจ้าหน้าที่ตำรวจ หลังควบคุมตัวนายปูนิ่มทาสยาบ้าได้แล้ว ก็นำไปสอบสวนขยายผล แต่นายปูนิ่มยังไม่หายหลอน บอกว่าตนเองไม่ใช่ลูกของนางสุนีย์ แต่เป็นลูกอาจารย์ผู้มีวิชาอาคม สามารถเสกอะไรต่อมิอะไรได้หมด พูดวกวนจนจับต้นชนปลายไม่ถูก