เมื่อวันที่ 24 เมษายน 2568 นายไชยยงค์ มณีรุ่งสกุล สมาชิกวุฒิสภา จังหวัดสงขลา กล่าวถึงการที่ นายภูมิธรรม เวชยชัย รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม ได้ออกมาขีดเส้นตายให้ กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้า แก้ปัญหาความรุนแรงใน จังหวัดชายแดนภาคใต้ภายใน 7 วัน หลังกองกำลังติดอาวุธของขบวนการแบ่งแยกดินแดนบีอาร์เอ็น ซุ่มโจมตี รถยนต์ของ ร.ต.ท.วัฒนา ชูมาปาน ตำรวจ สภ.สะบ้าย้อย จ.สงขลา ที่นำพระสงฆ์และสามเณร จำนวน 6 รูป เพื่อไปบิณฑบาต เป็นเหตุให้สามเณรพงษกร ชูมาปาน ลูกชาย และสามเณร รวมทั้งพระภายในรถยนต์คันดังกล่าวได้รับบาดเจ็บ

เหตุความรุนแรงในจังหวัดชายแดนภาคใต้ เกิดมาอย่างยาวนาน ตั้งแต่ปี 2547 เป็นต้นมา เป็นเวลา 21 ปี จึงเป็นไปไม่ได้ ที่จะให้สถานการณ์ความรุนแรง และความไม่สงบคลี่คลายใน 7 วัน เพราะถ้า สถานการณ์ของจังหวัดชายแดนภาคใต้ แก้ง่าย อย่างนั้น เรื่องความรุนแรงของ จังหวัดชายแดนภาคใต้คงยุติไปก่อนที่นายภูมิธรรม จะมาเป็นรองนายกรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคง และรัฐมนตรีกลาโหม

การขีดเส้นเพื่อกดดันให้เจ้าหน้าที่ต้องเร่งรัดในการยุติปัญหาความรุนแรงใน 7 วัน แม้แต่ในเคสของการยิง สามเณรก็ทำได้ไม่ง่าย เพราะเจ้าหน้าที่ต้อง รวมรวมพยานหลักฐาน พยานบุคคล ต้องมีการนำ วัตถุพยานในหา ดีเอ็นเอไปเชื่อมโยงกับเหตุการณ์อื่นๆ ที่เกิดขึ้น ซึ่งขณะนี้มีการพิสูจน์ได้เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐาน 10 แล้วว่า ปืนที่ใช้ก่อเหตุเป็นปืนเอ็ม 16 ของ ตำรวจ สภ.นาประดู จ.ปัตตานีที่ถูกคนร้ายยิงเสียชีวิต และยึดปืนไป ในขณะที่ ปฏิบัติหน้าที่ เส้นทางรถไฟที่ อ.นาประดู เมื่อปี 2566 และมีการควบคุมคัวผู้ต้องสงสัยไปทำการซักถาม การไป ขีดเส้นให้กับเจ้าหน้าที่อาจจะเป็นการกดดันให้เกิดการเร่งร้อนในการสอบสวนจับกุม และอาจจะเกิดความผิดพลาดขึ้น ทำให้สถานการณ์รุนแรงตามมา

สิ่งที่นายภูมิธรรมต้องเร่งดำเนินการ คือ การแก้ปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ หน่วยงานของ ทหาร ตำรวจ ปกครอง และ หน่วยอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องในพื้นที่ ยังมีการบูรณาการอย่างมีประสิทธิภาพ เป็นการ บูรณาการ แบบ หลวมๆ หลอกๆ ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างทำ ต่างคนต่างเอาตัวรอดในการรักษาหน่วยของตนเอง ที่สำคัญทุกหน่วยงานมีชุดความจริงของสถานการณ์ และความเข้าใจในสถานการณ์คนละชุด สิ่งที่นายภูมิธรรมต้องเร่งดำเนินการคือ ต้องเอาชุดความจริงทุกชุดของทุกหน่วยงานมากางบนโต๊ะ และทำให้มีชุดความจริงเพียงชุดเดียว เพื่อใช้เป็นคัมภีร์ในการดับไฟใต้ การได้ชุดความจริงเพียงชุดเดียว คือการแก้ปัญหาที่ตรงประเด็นที่สุด

และ สิ่งที่ เจ้าหน้าที่ ซึ่งปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่ของ จังหวัดชายแดนความใต้เรียกร้อง คือ เครื่องมือ ในการ แก้ปัญหา ที่เกิดขึ้น นั้นคือการออกกฎหมาย การก่อการร้าย เพื่อให้ ตำรวจ ทหาร สามารถมี เครื่องมือที่มี ประสิทธิภาพ ในการ ดำเนินการกลุ่ม กลุ่มก่อการร้าย ที่ ณ วันนี้ ไม่ใช้ สถานการณ์ การก่อความไม่สงบ แต่เป็น สถานการณ์ การก่อการร้าย ที่ต้องมี เครื่องมือใหม่ คือ กฎหมายการก่อการร้าย วันนี้ เจ้าหน้าที่ต้องใช้ พรก.ฉุกเฉิน และ กฎอัยการศึก ที่เป็น กฎหมายที่ ล้าหลัง และ เป็น กฎหมายพิเศษ ที่เป็นการ “เรียกแขก” ให้ กล่าวหาเจ้าหน้าที่ ในการ ละเมิดสิทธิเสรีภาพ ของประชาชร กลายเป็นการ ปฏบิติหน้าที่ ที่ เข้าทาง ของ ขบวนการบีอาร์เอ็น ในการ เรียกร้อง ร้องเรียน ต่อ องค์กรสิทธิมนุษย์ชน และเป็นสาเหตุหนึ่ง ที่ เจ้าหน้าที่ ไม่กล้าในการปฏิบัติหน้าที่ เพราะกลัวถูกร้องเรียน และไม่มีใครช่วยเมื่อเกิดเหตุร้องเรียน

รัฐบาลโดยนายภูมิธรรมทำหน้าที่รับผิดชอบเรื่องความไม่สงบของจังหวัดชายแดนภาคใต้เกือบ 2 ปี แต่ไม่กล้าตัดสินใจปัญหาของจังหวัดชายแดนภาคใต้ ไม่มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอะไร ทั้งในเรื่องของ กฎหมาย ในเรื่อง ยุทธศาสตร์ ในเรื่อง ยุทธวิธี ปล่อยให้ กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้า และ สภาความมั่นคงแห่งชาติ รำวง กันไปเรื่อยๆ เป็นการเดินบน เส้นทางเก่า ที่เดินมาแล้ว 21 ปี เพื่อไปสู่ แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ แต่เป็นการเดินผิดทาง เพราะ บีอาร์เอ็นเขาใช้เส้นทางสายใหม่ในการต่อสู้กับอำนาจรัฐ แล้วอย่างนี้การแก้ปัญหาของจังหวัดชายแดนภาคใต้ จะพบกับแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ได้อย่างไร ในเมื่อเส้นทางที่ฝ่ายรัฐบาลเดินอยู่เป็นทางตัน และแม้แต่เรื่องการ ขับเคลื่อนการเจรจาสันติภาพกับบีอาร์เอ็น นายภูมิธรรมก็กล้าๆ กลัวๆ ไม่มีความคืบหน้า มีแต่ประชุมรับฟังข้อมูลจากฝ่ายนั้นฝ่ายนี้ แต่ไม่กล้าตัดสินใจ การแก้ปัญหาความรุนแรงในจังหวัดชายแดนภาคใต้ภายในอุ้งมือ ของนายภูมิธรรมจึงไม่ได้ผล และทำให้สถานการณ์รุนแรงยิ่งขึ้น