เมื่อวันที่ 29  เมษายน 2568   ดร.ปลอดประสพ สุรัสวดี อดีตรองนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร โพสต์เฟซบุ๊กว่า  ประชาชนบอกแล้ว จะเอายังไงเรื่องตึก สตง. 

ผมได้เขียนเรื่องตึก สตง. ถล่มมา 3 ครั้งแล้ว มีFC เข้ามาอ่านหลายแสนคน ซึ่งถือว่ามากมาย และก็มีเจ้าหน้าที่สตง.ออกมาพูดว่าไม่OK ดังนั้น วันนี้ผมจะย่อให้ฟังว่า  คนจำนวน 412,983คน เขาคิดอย่างไรกับท่านและเขาแนะนำอะไรบ้าง

1. ไม่ให้มีการสร้างอาคาร สตง. ที่บริเวณสวนจตุจักรอีกต่อไป ให้เอาที่ดินพร้อมอาคารผนวกกับสวนเบญจสิริเพื่อกิจการสาธารณะประโยชน์
2. ให้สร้างอนุสรณ์สถานชื่อ“ ปราบโกง“ โดยใช้เศษซากของตึก สตง. เป็นวัตถุดิบและเอาชื่อคนงานที่เสียชีวิตมาติดไว้ และให้ถือว่าวันที่ 28 มีนาคม วันแผ่นดินไหวตึกถล่มเป็นวันไว้อาลัย
3. ให้เจ้าหน้าที่สตง. รวมตัวกันบริจาคเงินเดือนหนึ่งเดือนเพื่อสร้างกองทุนสนับสนุนการศึกษาของทายาทผู้เสียชีวิตและรักษาพยาบาลผู้บาดเจ็บ รวมไปถึงการดูแลเจ้าK-9(สุนัข) ทั้งหลายที่มาช่วยงานจนขาแข้งเป็นแผลไปตลอดชีวิต
4. ให้เจ้าหน้าที่สตง. ผู้ชายจำนวนเท่ากับผู้เสียชีวิต บวชเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับเหล่าคนงานที่เสียชีวิตในเหตุการณ์นี้
5. ให้เปลี่ยนชื่อ สตง. เป็นอย่างอื่นที่เป็นมงคลหรือไม่ก็ให้ยกเลิก สตง. ไปเลย ซึ่งผมว่ามันอาจจะเกินเลยไปหน่อย เพราะจะอย่างไรรัฐบาลก็จำเป็นต้องมีหน่วยงานแบบนี้อยู่

6. ให้เจ้าหน้าที่สตง.ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ทุกระดับลาออก
7. ให้สังคายนาระบบการออกแบบ การควบคุมการก่อสร้าง  โดยเฉพาะการประมูลเสียใหม่ และให้หามาตรการป้องกันการขายงาน ซึ่งเรื่องนี้สภาผู้แทนราษฎรได้ตั้งคณกรรมาธิการขึ้นมาแล้ว โดยมีผมเป็นประธาน
8. ให้รัฐบาลสนับสนุนงบประมาณจัดตั้งองค์กรเอกชนวิชาชีพเพื่อตรวจสอบ ติดตามการก่อสร้างขนาดใหญ่ของรัฐให้มีมาตรฐานและสร้างความปลอดภัยให้กับประชาชน
9. ให้หาคนรับผิดชอบมาลงโทษ ซึ่งปรากฏว่า  มีคนจำนวนไม่น้อยที่เขาประชดว่า ให้เอามาประหารชีวิตเสียเลยด้วยซ้ำไป
10. หน่วยราชการไม่ควรมีที่ทำงานเป็นตึกสูงมากๆ เพราะสร้างความเดือดร้อนให้กับประชาชนที่มาติดต่อ

11. มีผู้คนจำนวนไม่น้อยเริ่มตั้งข้อสงสัยกับรัฐบาลชุดคสช. ที่เคยหวังว่า จะมาปราบโกง แต่กลับมีการโกงมากกว่าเดิมและเป็นคำโตๆทั้งสิ้น
    
 แน่นอนสตง.ต้องมีคนดีอยู่เป็นจำนวนมาก มิเช่นนั้นจะอยู่มาได้อย่างไรถึง 100 ปี แต่ไอ้พวกเลวหรือปลาเน่าตัวเดียวก็ทำให้ปลาทั้งเข่งเหม็นหมด ดังนั้นพวกท่านก็ต้องจำใจยอมรับสภาพ