ชักเป็นเรื่องน่าหนักใจเสียแล้วกับแก๊งคอลเซ็นเตอร์ที่ยังคงอาละวาดก่อเหตุชุลมุนวุ่นวายไปหมด แม้ตำรวจในหลายๆ หน่วยงานพยายามที่จะทำการจับกุมและสามารถจับกุมได้หลายต่อหลายแก๊งแล้วก็ตาม ผู้บริสุทธิ์ตกเป็นเหยื่อมากมายรวมทั้งผู้ที่ถูกสวมสิทธิ์ สวมชื่อไปเปิดบัญชีธนาคาร ทำให้ตกเป็นผู้ต้องหาไปโดยไม่รู้ตัว…

 ติดใจในส่วนของคดีลักษณะนี้ที่พบว่าหญิงสาวรายหนึ่งทำกระเป๋าเงินหายบนรถประจำทางซึ่งในนั้นมีบัตรประชาชนของตนหายไปด้วยเมื่อประมาณเดือนตุลาคม หลังจากนั้นเธอก็ทราบว่ามีการนำบัตรประจำตัวของตนไปเปิดบัญชี รวมเบ็ดเสร็จถึง 9 บัญชี จาก 7 ธนาคาร เธอเองก็ไม่ได้นิ่งนอนใจไปแจ้งความที่สถานีตำรวจในนครบาล จนสามารถได้หลักฐานจำพวกภาพวงจรปิดว่าใครเป็นคนปลอมตัวนำบัตรของเธอไปเปิดบัญชี แต่แล้วก็มีเหยื่อของการฉ้อโกงไปแจ้งความดำเนินคดีเธอ ในเขตจังหวัดตาก เพราะมีการโอนเงินเข้าไปยังบัญชีที่มีชื่อของเธอ จนนำไปสู่การออกหมายจับในที่สุด เมื่อเธอทราบจึงได้ไปพบตำรวจกองปราบปราม ซึ่งก็ต้องถูกจับกุมตัวตามหมายจับแล้วส่งไปยังโรงพักที่ออกหมาย พนักงานสอบสวนก็ได้นำตัวไปฝากขังยังศาลโดยไม่ได้รับการประกันตัวถูกส่งไปยังเรือนจำ ซึ่งหากดูตามกระบวนการก็ไม่ได้มีอะไรวิจิตรพิสดาร แต่หากมองลงให้ลึกลงไปในแต่ละขั้นตอนสามารถใช้ดุลยพินิจพิจารณาให้ความเป็นธรรมกับเธอได้โดยที่เธอไม่ต้องเข้าไปในเรือนจำด้วยซ้ำ ขั้นตอนการจับกุมได้ลงบันทึกในพฤติการณ์แห่งคดีหรือไม่ว่าผู้ต้องหามามอบตัวเอง ชั้นพนักงานสอบสวนได้สอบปากคำผู้ต้องหาและได้เห็นหลักฐานต่างๆแล้วหรือยัง หากเห็นแล้วก็สามารถใช้ดุลยพินิจปล่อยตัวชั่วคราวโดยไม่ต้องใช้หลักทรัพย์ค้ำประกันได้เลยด้วยซ้ำ หากไม่กล้าปล่อยก็ส่งต่อให้ หัวหน้าโรงพักพิจารณาเองก็ได้ แต่เมื่อเลยมาถึงขั้นส่งตัวฝากขังยังศาล ในคำร้องได้ระบุหรือไม่ว่าผู้ต้องหามามอบตัวเองและมีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง ศาลไม่อาจทราบได้เพราะคงต้องดูตามคำร้องที่พนักงานสอบสวนส่งมาเท่านั้น... ตำรวจคงต้องตอบคำถามตรงนี้ให้ได้ความกระจ่าง เพราะการอำนวยความยุติธรรมที่ท่องกันจนขึ้นใจกันนั้น ไม่ได้หมายถึงการให้ความเป็นธรรมกับผู้เสียหายแต่เพียงฝ่ายเดียว ...

 ในหลายเรื่อง หลายราวที่ตัวตำรวจเองใช้ดุลยพินิจที่น่ากังขา อาจไม่ใช่เรื่องของผลประโยชน์แต่อาจเป็นเรื่องของความไม่ชัดเจนในระเบียบ คำสั่ง หรือการกดดันของผู้บังคับบัญชาก็จะมีผลทำให้ผู้ปฎิบัติเองขาดความกล้าที่จะตัดสินใจ ลองดูกรณีนี้ทีเถิดว่าเกิดจากเหตุใด .....

                                                                                “คนจร”