"อยากกลับบ้าน" ... เสียงเบาๆ ของคุณยายวัย 95 ปี ผู้ไม่มีแม้แต่ญาติให้พึ่งพิง ยังคงดังก้องอยู่ในศูนย์อพยพ อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ สถานที่ที่ยายจำต้องย้ายมาอาศัยพร้อมเพื่อนบ้านอีกหลายชีวิต หลังเกิดเหตุความไม่สงบบริเวณชายแดนไทย - กัมพูชา

 

ที่นี่แม้จะไม่ใช่บ้าน แต่มีน้ำใจของคนแปลกหน้าที่ดูแลคุณยายซึ่งเป็นผู้ป่วยติดเตียงเหมือนเป็นญาติแท้ๆ แต่ต่อให้ได้รับความดูแลดีเพียงใด "บ้าน" ก็ยังเป็นสถานที่ที่ไม่มีอะไรมาแทนที่ได้

 

ความรู้สึกของคุณยาย ไม่ต่างจากผู้อพยพอีกกว่า 96,000 คน ในศูนย์พักพิง 495 จุด ที่ต้องละทิ้งบ้านของตัวเอง มาอยู่ในพื้นที่ปลอดภัย ท่ามกลางความไม่แน่นอนใน 4 จังหวัดชายแดน

 

แม้สถานการณ์ในวันนี้จะยังไม่มีรายงานเหตุการณ์รุนแรงในทุกพื้นที่ แต่ความระแวดระวังยังเข้มข้น ข้างหน้า ทหารแนวหน้ายังตรึงกำลังไม่ถอย ข้างหลัง คนไทยทั้งประเทศยังส่งแรงใจไม่หยุด

 

 

อาหาร น้ำดื่ม ของใช้จำเป็น หลั่งไหลมาจากทุกทิศ เพื่อเติมเต็มให้ศูนย์อพยพ เป็นเหมือนบ้านสำหรับพักกาย-พักใจของทุกคน ด้วยหัวใจที่อยากเห็นพี่น้องกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย

 

 

หนึ่งในนั้น คือ ซีพีเอฟ ที่ยืนหยัดเป็นคลังอาหารจากแนวหลัง คอยเติมเต็มโรงครัวพระราชทาน โรงครัวกลาง และโรงครัวอาสา ตั้งแต่วันแรกที่เกิดเหตุการณ์ จนถึงวันนี้ น้ำใจที่มียังไม่เคยขาดตอน

 

 

ทีมงานจิตอาสาของซีพีเอฟ เดินหน้าเคียงข้างทุกวิกฤติ ไม่เพียงแค่ส่งวัตถุดิบอาหารสดเข้าสู่โรงครัวพระราชทาน โรงครัวกลาง และโรงครัวจิตอาสาของเครือข่ายพันธมิตรเท่านั้น ยังตั้งโรงครัวอาสาเอง ทำอาหารปรุงร้อนแจกจ่ายถึงมือผู้ประสบภัย ให้ได้อิ่มท้อง อุ่นใจ เพราะทุกมื้อคือพลังใจที่ส่งถึงกัน... แม้ไม่ใช่ญาติ แต่ก็ไม่เคยทอดทิ้งกัน

 

นอกจากส่งอาหาร ยังส่งของจำเป็น ลงพื้นที่ให้กำลังใจ ทั้งประชาชน และทีมอาสาที่เสียสละเฝ้าพื้นที่อยู่ต่อเนื่อง

 

ล่าสุด...ซีพีเอฟ ขอยืนหยัดเคียงข้าง “ครอบครัวของผู้กล้า” เปิดรับบุตร คู่สมรส หรือบุคคลในครอบครัวของทหารผู้เสียชีวิตจากการปฏิบัติหน้าที่ เข้าทำงานกับบริษัทฯ เพื่อสานต่อคุณค่าความเสียสละ... ที่ไม่ควรถูกลืม

 

ขอบคุณทุกหัวใจของผู้ให้ ทั้งเจ้าหน้าที่แนวหน้า ทีมงานจิตอาสา และคนไทยทุกคน... ที่ยังส่งใจไม่หยุด
เพราะตราบใดที่ยังมีความหวัง ‘บ้าน’ ย่อมรอวันกลับเสมอ... 

 

คลิกชมคลิป ธารน้ำใจคนไทย >> https://youtube.com/shorts/pyhJRt6dKvQ?si=8MccJTTNTuWnd2BP