เมื่อเวลา 17.00 น. วันที่ 27 มิถุนายน 2563 นายวีรภัทร คัมภิรา พ่อค้าข้าวผัดปูหน้าห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง กล่าวว่า  ตนเองกู้เงินป้า 100 ล้าน เนื่องจากจำเป็นต้องใช้เงินเพื่อขยายกิจการ จึงไปกู้เงินกับป้าที่ปล่อยเงินกู้ ซึ่งทุกวันป้าจะมาที่ห้างสรรพสินค้าจะมีถุงพลาสติกใบใหญ่จำนวนสองถุง ถุงหนึ่งใส่เงิน อีกถุงใส่ขยะ ทำที่เป็นคนคุ้ยขยะปิดบังฐานะ เพื่อป้องกันกลุ่มวัยรุ่นจะได้ไม่รู้ว่าแกมีเงิน ซึ่งภายในถุงมีเงินสดจำนวนมาก ลักษณะเป็นหญิงสูงอายุ 65 ปี รูปร่างอ้วน  โดยจะปล่อยเงินกู้ให้กับพ่อค้าแม่ค้าภายในตลาดหลายแห่ง เนื่องจากดอกเบี้ยถูกกว่าเจ้าอื่น ๆ ซึ่งในการกู้กันแต่ละครั้งไม่มีทำหนังสือสัญญาอะไร พูดกันปากเปล่า

 

โดยถ้าเราจะไปกู้เงินกับเขาก็สามารถไปคุยกับเขาได้เลยว่าจะเอาเงินไปทำอะไร เรื่องดอกเบี้ยและรายละเอียด ส่วนของผมนั้นกู้เสียดอกเบี้ยร้อยละ 10 ต่อเดือน ตนเองกู้ตั้งแต่ปี 2559 จำนวน 50,000 บาท เป็นครั้งแรก หลังจากนั้นก็คืนเงินต้นพร้อมดอกเบี้ยเรียบร้อย ต่อมาตนเองต้องการเงินก็จะกู้เงินกับป้าหลายครั้ง หลังจากนั้นเศรษฐกิจไม่ดีรายได้น้อยลงมาก รู้สึกเหนื่อยจึงขอให้ลดดอกเบี้ยเหลือ ร้อยละ 5 ต่อเดือน และก็จ่ายให้ป้าทุกเดือนไม่มีปัญหาอะไร

 

จนกระทั่งป้ามาบอกว่าอยากได้เงินต้นคืนทั้งหมดประมาณ 60,000 บาท ก็ปฏิเสธ เนื่องจากเวลานี้ไม่มีเงินเลย ถ้าจะให้จ่ายเงินเป็นก้อนขนาดนั้นก็ลำบาก  จึงได้มีการถกเถียงกัน ป้าก็ขู่ว่าหากไม่หาเงินมาก็จะให้พวกทวงหนี้มาทำร้าย ตนจึงบอกป้าว่าเมื่อพูดกันไม่รู้เรื่องก็จะไปหาศูนย์ดำรงธรรม ซึ่งจริง ๆ แล้วตนเองไม่ได้ไปร้องศูนย์ดำรงธรรม หลังจากนั้นป้าก็หายไปเลย 2 ปี ไม่มาทวงเงินที่เลย แต่ก็เห็นแกเดินเก็บเงินร้านอื่น ๆ อยู่ ก็มีเสียงแวว ๆ มาว่า เดี๋ยวร้านข้าวผัดปูจะต้องโดน จนเมื่อเดือนมีนาคม 2563 เดินสวนกับแก ก็ไม่ทวง ผมคิดว่าในใจแกคงตั้งใจจะทำร้ายผมอย่างเดียวเลย จนมาถูกทำร้ายร่างกายตามที่เป็นข่าว  ส่วนเรื่องคดีความให้เป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจ ตนมั่นใจในการทำงานของท่านผู้การปทุมธานี เพาะท่านพูดจาชัดเจนว่าจะต้องจับคนก่อเหตุมาให้ได้เพื่อขยายผลเครือข่ายเจ้าหน้าที่เงินกู้นอกระบบว่ามีใครบ้าง.