โอกาสของการก้าวขึ้นมาเพื่อเข้าสู่วงการบันเทิงอย่างการเป็นนักร้อง ของนักร้องรุ่นก่อน อย่างนักร้องรุ่นแม่ มิได้เกิดขึ้นง่ายนัก มีโอกาสคุยกับ “แม่เรียม ดาราน้อย” สุภาพสตรีวัย 71 ที่สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส ฝ่ายข่าวศิลปวัฒนธรรมบันเทิง ในงานเสวนาและคอนเสิร์ต “ส่งสุขสนั่นสารพันลั่นทุ่ง” (บางเขน)

 

               

คนรุ่นลูกได้ทำความรู้จัก แม่เรียม ดาราน้อย น้ำเสียงชัดเจน กระชับ สนุกและมีชีวิตชีวา ในเพลง “จ้างก็ไม่จอง” เพลงแรกที่สร้างชื่อเสียงให้กับเธอ บันทึกเสียงครั้งแรกก็ดังทันที ที่กระมังที่เขาเรียกว่า “พรสวรรค์” ด้วยบทเพลงการประพันธ์ของครูเพลงสุรพล สมบัติเจริญ เพลงนี้ถูกแต่งขึ้นเพื่อร้องแก้กับเพลง “หัวใจคนว่าง” เป็นฝีมือการประพันธ์ของครูสุรพล เช่นเดียวกัน

 

               

แม่เรียมเล่าว่า การจะก้าวมาเป็นนักร้องในชีวิตของแม่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบแม่ต้องขวนขวายอย่างมาก แม่เป็นอำเภอแกลง จ.ระยอง เรียนจบแค่ประถมศึกษาปีที่ 4 อาชีพหลักของครอบครัวทำสวน มีพี่น้อง 11 คน แม่เรียมเป็นลูกคนที่ 9 ของครอบครัวและพี่น้องทุกคนต้องช่วยพ่อแม่ทำงานในสวน

 

               

แต่พรสวรรค์ของแม่เรียมฉายแวว ออกมาให้ครูเพลงสุรพล ได้เห็น ครั้งแรกเมื่อรำวงคณะ “ดาราน้อย” ไปแสดงแถวบ้านเกิด แม่เรียมมีโอกาสได้ขึ้นไปร้องเพลง และวันนั้นครูเพลงสุรพล เปิดการแสดงของตัวเองด้วย ครูได้ยินเสียงแม่เรียมจึงเห็นแววและความสามารถของเธอ ควรแก่การสนับสนุนและเห็นโอกาสที่แม่เรียมจะมีชื่อเสียงได้ จึงชักชวนแม่เรียมมาอยู่ในวงตัวเอง จากนั้นให้บันทึกเพลงแรก “จ้างก็ไม่จอง” เป็นผลงานประพันธ์ของครูสุรพล

 

               

แต่เมื่อ ครูสุรพลโดนลอบยิงเสียชีวิต ที่วิกแสงจันทร์ นครปฐม ราวปี 2509 ลูกศิษย์ก็ออกมาตั้งคณะศิษย์สุรพล แม่เรียมก็มาอยู่ในคณะด้วย คราวนี้จึงเริ่มบันทึกเพลง “ที่รักเรารักกันไม่ได้”

 

               

ต้นแบบในการร้องเพลงของแม่เรียมคือ แม่ผ่องศรี วรนุช เธอฝึกและพยายามร้องตามแบบแม่ผ่องศรี เป็นครูที่เธอได้แรงบันดาลใจมากมายและทำให้แม่เรียมมีทักษะการร้องเพลงอย่างเป็นตัวของตัวเองมาถึงทุกวันนี้

 

               

“สมัยก่อนจะร้องเพลงให้มีคุณภาพ ต้องฟังให้มาก ฝึกร้องจากนักร้องที่เราชอบ ฝึกฝน อดทนและพยายาม”นี่คือวิธีการที่แม่เรียมใช้เพื่อการเข้าสู่เส้นทางการเป็นนักร้อง

 

               

“แม้จะมีอายุขึ้นแต่แม่ก็ยังร้องเพลงตลอด การร้องเพลงทำให้แม่มีความสุข และไม่รู้สึกแก่ ร้องเพลงเป็นการเปล่งเสียงออกไปถือเป็นการได้ระบายอีกทางหนึ่ง สิ่งหนึ่งที่ทำให้แม่มีความสุขคือไม่ยุงวุ่นวายเรื่องของคนอื่น มีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ไม่ใส่ใจเรื่องคนอื่น อย่าเก็บเรื่องคนอื่นมาคิด”

 

 

แม่เรียมฝากอีกถึงคนที่มีคู่ชีวิตเป็นคนของประชาชน อย่างนักร้อง นักแสดงว่า ...คนที่มีดาราศิลปินเป็นคู่ชีวิต เราควรจะมีความไว้วางใจกันและดูแลซึ่งกันและกัน ต้องเข้าใจกัน เพราะการทำงานจะไม่มีเวลาให้แก่กัน สิ่งสำคัญต้องเข้าใจกัน ถึงจะมีชีวิตคู่ที่ยืนยาว  ...ก่อนร่ำลากันกลับ แม่เรียม ฝากถึงแฟนเพลงของเธอว่า ... จะร้องเพลงจนกว่าไม่มีคนจ้างและร้องเพลงไม่ไหว

 

 

Email ข่าวการศึกษา เยาวชน ศิลปวัฒนธรรม  saowaporn@hotmail.com   และ  bat_mamsao@yahoo.com