เมื่อวันที่ 7 กันยายน 2567   พระเมธีวัชรบัณฑิต หรือ “เจ้าคุณหรรษา” ผอ.วิทยาลัยพุทธศาสตร์นานาชาติ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย  ได้โพสต์เฟซบุ๊กความว่า บาปที่มักจะเกิดขึ้นแก่นักสื่อสารธรรมหรือเผยแผ่ธรรม ที่เรียกขานตัวเองว่า นักบวช นักพูด นักสอน วิทยากร โค้ช และนักสร้างแรงบันดาลใจ ฯลฯ

1: ไม่รู้ว่าชัดว่า อะไรคือธรรม อะไรคือวินัย
2: ไม่รู้ว่าอะไรคือสมมติ อะไรปรมัตถ์
3: ไม่รู้ว่าอะไรคือรูป อะไรคือนาม (กายใจ)
4: ไม่รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร (มหาปเทศ)
5: ไม่รู้ว่าอะไรก่อน อะไรหลัง (อนุปุพพีกถา)
6: ไม่รู้จักจำแนก ไม่รู้จักแยกแยะ (วิภัชชวาท)
7: ไม่รู้จักบัวสามเหล่า; ใต้น้ำ ปริ่มน้ำ และพ้นน้ำ
8. ไม่รู้อะไรคือปริยัติ อะไรคือปฏิบัติ

ด้วยเหตุแห่งความที่คิดว่าตัวเองรู้ ทั้งที่ไม่รู้ จึงชี้ธรรมนำปฏิบัติหลงทิศผิดทางบ้าง แสดงธรรมกระทบคนแต่คนมิได้ธรรมบ้าง แสดงธรรมเพราะมุ่งชื่อเสียงและแสวงหาลาภบ้าง แสดงธรรมเพราะมุ่งแสวงหาสานุศิษย์บ้าง แสดงธรรมเพราะความคึกคนองและอวดเก่งบ้าง แสดงธรรมที่ไม่สมควรแก่ธรรมบ้าง

ทั้งหมด จึงเกิดผลเสียตามมาทั้งในระยะสั้นและระยะยาว จนคนพูดและฟังแยกไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร บาป คือความเศร้าหมองก็จักปรากฏ ทั้งแก่ตัวเอง ผู้ฟัง ชุมชน และสังคม นักเผยแผ่ธรรมและสื่อสารธรรม หรือ Influensers ทั้งหลาย จึงควรสังวร ระมัดระวัง และสำเหนียกในทุกก้าวย่างของการแสดงออกและนำเสนอ