นักวิชาการ ปชป. ชี้ หากพรรคก้าวไกลขับหมออ๋องออกจากพรรค ก็ควรลาออกจากตำแหน่งรองประธานสภาด้วย เพราะคนที่ถูกพรรคมีมติให้ออกถือเป็นเป็นผู้กระทำผิดวินัยหรือจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง 

เมื่อวันที่ 18 กันยายน 2566 จากกรณีที่มีกระแสข่าวว่า พรรคก้าวไกลจะลงมติขับ น. สพ. ปดิพัทธ์ สันติภาดา หรือหมออ๋อง รองประธานสภาผู้แทนราษฎรคนที่ 1 ออกจากพรรคนั้น นายประพฤติ ฉัตรประภาชัย หรืออาจารย์อุ๋ย นักวิชาการด้านกฎหมายและอดีตผู้สมัคร สส. กรุงเทพมหานคร เขตบางกะปิ พรรคประชาธิปัตย์ ได้ให้ความเห็นว่า ไม่ว่าพรรคก้าวไกลจะมีจุดประสงค์เบื้องหลังอย่างไรก็ตามในการลงมติเช่นนี้ แต่ตามข้อบังคับพรรคก้าวไกล พ.ศ. 2563 ข้อ 64 (5) กำหนดว่าหากพรรคจะมีมติขับสมาชิกออกจากพรรค สมาชิกผู้นั้นจะต้องกระทำผิดวินัยหรือจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง ถึงจะลงมติขับออกจากพรรคได้ ดังนั้น หากพรรคก้าวไกลมีมติให้หมออ๋องออกจากสมาชิกพรรคจริง ก็เท่ากับว่าหมออ๋องเป็นผู้ที่กระทำผิดวินัยหรือจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง ตนจึงขอตั้งคำถามดังนี้

1. คนที่กระทำผิดวินัยหรือจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง สมควรดำรงตำแหน่งรองประธานสภาต่อไปหรือไม่ เพราะตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งสำคัญของฝ่ายนิติบัญญัติและต้องปฏิบัติหน้าที่แทนประธานสภาด้วยในบางกรณี และเป็นหน้าเป็นตาของประเทศหากต้องไปประชุมที่ต่างประเทศหรือต้อนรับอาคันตุกะจากต่างประเทศ  

2. รัฐธรรมนูญ 2560 มาตรา 119 วรรค 2 กำหนดให้  ประธานสภาผู้แทนราษฎร ประธานวุฒิสภา และผู้ทําหน้าที่แทน ต้องวางตนเป็นกลางในการปฏิบัติหน้าที่ ดังนั้นหากหมออ๋องยังคงดำรงตำแหน่งรองประธานสภา จะมีปัญหาในการวางตัวเป็นกลางขณะปฏิบัติหน้าที่หรือไม่ เพราะตกเป็นผู้ที่ถูกพรรคก้าวไกลไล่ออกเนื่องจากกระทำผิดวินัยหรือจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง ขณะปฏิบัติหน้าที่จะมีความรู้สึกที่เป็นปฏิปักษ์กับพรรคที่ขับตนเองออกหรือไม่ 

3. ข้อบังคับว่าด้วยประมวลจริยธรรมของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและกรรมาธิการ พ.ศ. 2563 ข้อ 10 กำหนดว่า สมาชิกและกรรมาธิการต้องรักษาไว้ซึ่งชื่อเสียงของสภาผู้แทนราษฎร และไม่กระทำการใด ๆ อันอาจก่อให้เกิดความเสื่อมเสียต่อเกียรติภูมิของประเทศชาติและสภาผู้แทนราษฎร ดังนั้นการที่หมออ๋องถูกขับออกจากพรรคเนื่องจากกระทำผิดวินัยหรือจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง และยังดำรงตำแหน่งรองประธานสภาอยู่จะถือว่าทำให้เกิดความเสื่อมเสียต่อสภาผู้แทนราษฎรหรือไม่ 

จึงอยากฝากถึงพรรคก้าวไกลให้พิจารณาอย่างรอบคอบด้วย เพราะสภาไม่ใช่สนามประลองการแข่งขันที่ต้องทำทุกวิธีการเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ แต่เป็นสถานที่บำบัดทุกข์บำรุงสุขของพี่น้องประชาชน และเป็นความหวังของประชาชนทั้งประเทศที่ต้องการเห็นการเมืองไทยพัฒนาไปในทางสร้างสรรค์ 

​