เมื่อวันที่ 25 มิ.ย. 2565  ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่สวนพงษ์สุภา  ตั้งอยู่ที่ 132 ม.8 บ้านหนองเก่า ต.พราน  อ.ขุนหาญ  ซึ่งเป็นสวนทุเรียนภูเขาไฟของ นายวัชรพงษ์ บัวใหญ่ อายุ 55 ปี ดร.ฐิตารีย์ ไตรสรณปัญญา  หรือ ดร.จุ๋ม คณะที่ปรึกษา รมว.กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ พร้อมด้วย ดร.สมเกียรติ  ไตรสรณปัญญา  ได้เดินทางไปชมการตัดผลผลิตทุเรียนภูเขาไฟจากต้น  ซึ่งนายวัชรพงษ์ เจ้าของสวนได้ว่าจ้าง นายวัฒนา  วันตุ้ม อายุ 28 ปี  อยู่บ้านเลขที่ 327 หมู่ 10 บ้านซำขี้เหล็ก ต.พราน อ.ขุนหาญ จ.ศรีสะเกษ  กับพวก มาตัดทุเรียนภูเขาไฟที่ครบกำหนดเวลาสามารถเก็บเกี่ยวได้แล้วลงจากต้นทุเรียน  โดยพบว่า นายวัฒนา จะปีนขึ้นไปตัดทุเรียนบนต้นทุเรียน จากนั้น จะตรวจดูว่า ทุเรียนลูกใดที่แก่พร้อมที่จะตัดได้แล้ว ก็จะใช้มีดจับมือเดียวตัดลูกทุเรียนโยนลงมาข้างล่าง  โดยจะมีทีมงานด้วยกันใช้กระสอบป่านคอยรับลูกทุเรียนเอาไว้นำมากองรวมกัน จากนั้น จะใช้รถจักรยานยนต์พ่วงข้างขนลูกทุเรียนไปให้เจ้าของสวนเพื่อรวบไว้เตรียมนำส่งขายต่อไป

 

นายวัฒนา  วันตุ้ม อายุ 28 ปี  ซึ่งมารับจ้างตัดทุเรียนภูเขาไฟ กล่าวว่า ตนมาหารายได้เสริมช่วงรอตัดทุเรียนสวนของตนเอง เนื่องจากว่า ช่วงสามเดือนนี้เป็นช่วงของทุเรียนภูเขาไฟออกสู่ท้องตลาดสวนของตนยังไม่ถึงเวลาเก็บเกี่ยวจึงได้มารับจ้างตัดทุเรียนของสวนคนอื่นไปก่อน ส่วนค่าจ้างในการตัดทุเรียนนั้นจะคิดกิโลกรัมละ 3 บาท วันนึงถ้าตัดได้ 8 ตันก็จะได้เงินค่าจ้างประมาณ 20,000 บาทเศษต่อวัน แต่บางวันตัดทุเรียนได้ 4 ตันก็ได้ประมาณ 12,000 กว่าบาท โดยจะตัดทุเรียนทุกวันเริ่มตัดทุเรียนมาตั้งแต่ต้นเดือนพฤษภาคมเป็นต้นมาจะมีรายได้วันละประมาณ 12,000 บาทถึง 20,000 บาทเศษ แต่ว่าไม่ใช่ตนได้เงินเพียงคนเดียวจะมีทีมงาน 3 – 4 คนมาช่วยกัน

 

นายวัฒนา  วันตุ้ม อายุ 28 ปี  กล่าวต่อไปว่า สำหรับวิธีการดูทุเรียนภูเขาไฟที่จะตัดได้นั้นจะดูองค์ประกอบหลายอย่าง เช่น ทุเรียนแก่หนามทุเรียนจะโอบหากัน งอแล้วร่องหนามจะยุบปลายหนามไม้จะมีฝ้าขึ้นตามหนามเป็นหมองๆ คล้ำๆ ขั้วจะสาก ปิงจะบวม แต่มีทุเรียนบางลูกที่จะแตกต่างกันออกไปนิดนึง ตามแต่ละผิวของสวน เปลือกทุเรียนของแต่ละสวนจะไม่เหมือนกัน แต่องค์ประกอบก็จะใกล้เคียงกันส่วนวิธีการตัดนั้นจะใช้มีดตัดมือเดียว เนื่องจากว่าอีกมือหนึ่งตนจะต้องจับต้นทุเรียน โดยจะจับตรงขั้วทุเรียนเอาไว้แล้วใช้มีดตัดที่ขั้วลูกทุเรียนก็จะขาดออกมา จากนั้นโยนลงมาข้างล่างซึ่งจะมีทีมงานใช้กระสอบป่านรองรับลูกทุเรียนเอาไว้เพื่อไม่ให้ลูกทุเรียนช้ำเสียหาย รวบรวมให้เจ้าของสวนส่งไปขายในท้องตลาดต่อไป