เมื่อช่วงวันหยุดที่ผ่านมา ที่สวนตายา-ยายสาว ต.ลำภี อ.ท้ายเหมือง จ.พังงา คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต จัดโครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตและยกระดับเศรษฐกิจฐานราก (1 คณะ 1 พื้นที่) กิจกรรมทดสอบเส้นทางการท่องเที่ยวโดยชุมชนตำบลลำภี โดยมีนายสมพร คงสวัสดิ์ นายก อบต.ลำภี พร้อมด้วย นายสำราญ เรืองยุทธ์ ประธานคณะทำงานการท่องเที่ยวโดยชุมชนตำบลลำภี  พร้อมด้วยสมาชิกกลุ่มร่วมต้อนรับคณะผู้ร่วมกิจกรรมซึ่งประกอบด้วยสื่อมวลชน มัคคุเทศก์ และบุคลากรที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวในพื้นที่จังหวัดพังงา-ภูเก็ตเข้าร่วม กิจกรรมทดสอบเส้นทางท่องเที่ยว เส้นทางที่ 1 ชื่นชมลำภี (วัดบกปุย ต้นไม้ใหญ่ วัดลาภี สวนผลไม้ เหมือง รู)  เส้นทางที่ 2 วิถีชาวสวนลำภี (โคก หนอง นา โมเดล และการ ท่องเที่ยวเชิงเกษตร) เส้นทางที่ 3 ฝึกงานฝีมือลำภี (กลุ่มวิสาหกิจชุมชนไม้กวาดดอกอ้อและกลุ่มเลี้ยงสัตว์) และเส้นทางที่ 4 เดินป่าเล่นน้ำลำภี (เดินป่าน้ำตกโตนปลายพร้าว) 
   
ผู้สื่อข่าวได้ร่วมทดสอบเส้นทางที่ 4 เดินป่าเล่นน้ำลำภี (เดินป่าน้ำตกโตนปลายพร้าว) ซึ่งเป็นเส้นทางเดินธรรมชาติผ่านสวนผลไม้ของชาวบ้านลัดเลาะเข้าไปในป่าขึ้นไปยังตัวน้ำตกระหว่างเส้นทางผ่านลำธารเล็กๆเข้าไปในป่ารอยต่อระหว่างหมู่บ้านกับเขตอุทยานแห่งชาติเขาหลัก-ลำรู่ เมื่อเดินเข้าไปได้ประมาณ 600 เมตร ก็พบว่าลำธารมีความกว้างมากขึ้นและน้ำก็ไหลแรงมากขึ้น พร้อมกับได้ยินเสียงน้ำตก และมีละอองน้ำลอยฟุ้งอยู่ และได้พบเห็นกับแอ่งน้ำและน้ำตกขนาดกลาง ที่สุดแสนสวยงามซ่อนตัวอยู่ในป่า มีกระแสน้ำไหลกระหน่ำลงมาจากโขดหินด้านบนที่มีความสูงเหนือยอดต้นมะพร้าวซึ่งอยู่ใกล้เคียง คาดว่าตัวน้ำตกมีความสูงประมาณ30 เมตร ซึ่งชาวบ้านในพื้นที่เรียกกันว่า น้ำตก “โตนปลายพร้าว” ทำให้ทุกคนต่างก็ตะลึงกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า เพราะนับเป็นน้ำตกขนาดกลางที่มีความสวยงามลงตัว พร้อมที่พัฒนาให้เป็นหนึ่งในมุดหมายของเส้นทางท่องเที่ยวในตำบลลำภี
  
อาจารย์ นิติพงษ์ ทนน้ำ หัวหน้าโครงการฯ กล่าวว่า โครงการนี้ มุ่งเน้นการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนเชิงสร้างสรรค์ในพื้นที่ 7 หมู่บ้านของตำบลลำภีภายใต้ยุทธศาสตร์ “มหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น” โครงการมุ่งสอดรับกับนโยบายชาติและแผนการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยเน้นการมีส่วนร่วมของภาคประชาชนและหน่วยงานต่างๆ ทั้งภาครัฐ เอกชน และประชาสังคม ผ่านกิจกรรมหลัก ได้แก่ การศึกษาความต้องการชุมชน การพัฒนาองค์ความรู้ และการทดสอบผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นโดยมีเป้าหมายสำคัญคือการเพิ่มรายได้ให้กับครัวเรือน ลดความยากจน และยกระดับดัชนีความสุขมวลรวมของชุมชน พร้อมทั้งสนับสนุนกลุ่มเปราะบาง เช่น ผู้สูงอายุและผู้พิการ ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น 
    
ส่วนผลลัพธ์ที่คาดว่าจะได้รับ ได้แก่ การสร้างนวัตกรรมชุมชน การพัฒนาผลิตภัณฑ์และบริการท้องถิ่นที่มีมูลค่าเพิ่ม ตลอดจนการส่งเสริมความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ โครงการนี้สะท้อนบทบาทของสถาบันการศึกษาในการเป็นพลังสำคัญในการขับเคลื่อนการพัฒนาท้องถิ่น และเป็นต้นแบบของการเรียนรู้ร่วมกันระหว่างมหาวิทยาลัยและชุมชนอย่างแท้จริง