เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2568  ที่รัฐสภา ระหว่างการประชุมร่วมรัฐสภาเพื่อพิจารณาร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญ  นพ.เปรมศักดิ์ เพียยุระ สมาชิกวุฒิสภากลุ่มอาชีพสาธารณสุข จังหวัดขอนแก่น ลุกขึ้นอภิปรายในวาระครบรอบ 52 ปีเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 โดยระบุว่า วันนี้คือวันสำคัญของประชาธิปไตยไทย และควรเป็นจุดเริ่มต้นของการสานต่อเจตนารมณ์ของวีรชนที่ต่อสู้เพื่อประชาชน

นพ.เปรมศักดิ์ กล่าวว่า ประชาชนไม่ควรต้องลุกขึ้นต่อสู้เรียกร้องประชาธิปไตยอีก เพราะทุกครั้งมักจบลงด้วยความสูญเสีย พร้อมย้ำว่า เวทีรัฐสภาควรเป็น “เวทีแห่งสันติวิธี” เพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริง แทนที่จะปล่อยให้ความรุนแรงกลายเป็นหนทางเดียวของประชาชนในการทวงสิทธิ

เขากล่าวต่อว่า รัฐธรรมนูญปี 2560 เป็น “มรดกของการยึดอำนาจเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557” ซึ่งมีหลายมาตราที่ออกแบบมาเพื่อคงไว้ซึ่งอำนาจของฝ่ายที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง ส่งผลให้รัฐบาลที่ประชาชนเลือกไม่สามารถบริหารประเทศได้เต็มที่ เพราะติดกลไกจากองค์กรที่ไม่ได้มาจากเสียงประชาชน “รัฐธรรมนูญต้องมาจากประชาชน ไม่ใช่เครื่องมือของผู้มีอำนาจ” นพ.เปรมศักดิ์กล่าวย้ำ

นอกจากนี้ เขาเสนอว่า รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ต้องสร้าง “ความมั่นคงของประชาชน” มากกว่าความมั่นคงของรัฐ โดยต้องคุ้มครองสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม การศึกษา และสวัสดิการขั้นพื้นฐาน เปิดโอกาสให้ประชาชนตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐได้จริง รวมถึงสามารถเข้าชื่อเสนอกฎหมายและถอดถอนนักการเมืองที่ทุจริตได้โดยง่าย “สิทธิของประชาชนต้องเป็นสิทธิที่ชอบธรรม ไม่ใช่ความกรุณาของรัฐ” เขากล่าว

นพ.เปรมศักดิ์ ยังเรียกร้องให้ปฏิรูประบบองค์กรอิสระและวุฒิสภา โดยระบุว่า องค์กรอิสระที่ดำรงตำแหน่งยาวนานโดยไม่มีการตรวจสอบ คือหนึ่งในปัญหาที่ทำให้ระบบการเมืองขาดความไว้วางใจ พร้อมเสนอให้วุฒิสภามาจากตัวแทนอาชีพอย่างแท้จริง เพื่อยุติการแต่งตั้งที่สืบทอดอำนาจต่อเนื่องจากรัฐบาล “ถ้าองค์กรอิสระไม่เป็นอิสระจริง วงจรอุบาทว์ทางการเมืองก็จะไม่สิ้นสุด” เขากล่าว

นอกจากนี้ เขาเปิดเผยด้วยว่า แม้ได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนในคณะกรรมาธิการวิสามัญร่างรัฐธรรมนูญ แต่กลับถูก “พลิกมติ” ภายในวันเดียว โดยมีการเรียกประชุมฉุกเฉินโดยไม่เป็นไปตามข้อบังคับ จึงได้ยื่นหนังสือถึงประธานวุฒิสภาเพื่อขอความเป็นธรรม และตั้งคำถามว่า “ทำไมผู้มีเจตนาทำเพื่อบ้านเมืองจึงถูกกันออกจากกระบวนการสำคัญนี้”

นพ.เปรมศักดิ์ กล่าวทิ้งท้ายว่า การแก้ไขรัฐธรรมนูญไม่ใช่เรื่องของนักการเมืองหรือพรรคใดพรรคหนึ่ง แต่เป็นของประชาชนไทยทุกคน “รัฐธรรมนูญไม่ใช่ของรัฐบาล ไม่ใช่ของพรรคการเมือง แต่เป็นของประชาชนทั้งประเทศ”