พช.พัทลุงเดินหน้าขับเคลื่อน กลุ่มเสื้อผ้าบาติก ลำปำ สนองพระดำริ "ผ้าไทยใส่ให้สนุก" สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา "ผ้ามัดหมี่ลายขอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ" สู่การพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่น”

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2564 นางลภารมย์ พัฒนาการจังหวัดพัทลุง พร้อมด้วยนายประโมทย์ ดำจวนลม ผู้อำนวยการกลุ่มงานส่งเสริมการพัฒนาชุมชน และนางสาวกัญญาณัฐ พรหมรัตน์  นักวิชาการพัฒนาชุมชนปฏิบัติการ ลงพื้นที่ติดตามผลการขับเคลื่อนกลุ่มเสื้อผ้าบาติก ลำปำ สนองพระดำริ "ผ้าไทยใส่ให้สนุก" สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา "ผ้ามัดหมี่ลายขอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ" สู่การพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่น ณ กลุ่มเสื้อผ้าบาติกลำปำ ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง

ด้วยพระเมตตาของสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา ทรงพระราชทาน แบบลายผ้า “ผ้ามัดหมี่ลายขอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ” แก่พสกนิกรชาวไทย โดยมีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1.เพื่อเป็นการสื่อความหมายถึงการมอบความรักและความสุขให้แก่ชาวไทยทุกคน 2.เพื่อให้เป็นลายต้นแบบในการรังสรรค์ถักทอเรื่องราวไปตามแต่ละภูมิปัญญาของทุกภูมิภาค 3.เพื่อดึงอัตลักษณ์ศิลปะชุมชน 4.เพื่อสร้างเรื่องราวความกะตือรือล้น ปลุกกระแสต่อกลุ่มทอผ้าให้คึกคัก

ทั้งนี้ กลุ่มเสื้อผ้าบาติกลำปำ ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง ได้สืบสาน รักษา และต่อยอดแบบลายผ้า “ผ้ามัดหมี่ลายขอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ” ลงบนผ้าซาติน ไหมผสมฝ้าย เพื่อขับเคลื่อนสนองพระดำริ“ผ้าไทยใส่ให้สนุก” โดยการออกแบบลายผ้าหลากหลายมิติ มีทั้งแบบ เป็นบล็อก และเขียนมือ เป็นเทคนิคการเขียนมือ 1 ผืน ใช้เวลาประมาณ 1 วัน ใช้เทคนิคการซ่อนลาย  ลายข้างล่างเป็นลายรวงผึ้ง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ รัชกาลที่ 10 และลายขอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรี ทับซ้อนด้านบน สื่อให้เห็นถึงการรังสรรค์ที่สวยงามและต่อยอดลวดลายได้อย่างวิจิตรงดงาม

โดยประธานกลุ่มฯ ได้เล่าถึงขั้นตอนของการลงสีของผืนที่มีลายรวงผึ้งและลายขอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ ว่ามีเทคนิคเฉพาะ คือจะมีการลงพื้นสีเหลืองก่อน- ลงลาย S  -ลงสี  -ลงลายรวงผึ้ง – ลงสี  ซึ่งเป็นเทคนิคเบื้องต้น

ในการนี้ พัฒนาการจังหวัดพัทลุงได้แนะนำเทคนิค และให้ต่อยอดลวดลายออกไปอย่างหลากหลายได้อีก เพื่อสร้างจุดเด่น คุณค่าให้กับผ้า และสนองความต้องการของลูกค้า  ทั้งนี้เพื่อการสร้างงาน สร้างอาชีพ สร้างรายได้สู่ชุมชน พัฒนาเศรษฐกิจฐานรากให้มั่นคงและชุมชนสามารถพึ่งตนเองได้อย่างยั่งยืนต่อไป