นครราชสีมา วันนี้( 19 กุมภาพันธ์ 2567 ) ผู้สื่อข่าวรายงานถึงกรณีการลงพื้นที่ของพล.ท.ชาคร บุญภักดี เจ้ากรมแผนที่ทหาร กระทรวงกลาโหม พร้อมด้วย นายชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร ผู้อำนวยการสำนักอุทยานแห่งชาติ กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่า และพันธุ์พืช นายชีวะภาพ ชีวะธรรม หัวหน้าผู้ตรวจราชการ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม นายธนดล สุวัณณะฤทธิ์ ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ นายชัยยา ห้วยหงษ์ทอง หัวหน้าอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ นายสุรชัย ยุทธชนะ รองเลขาธิการสำนักงานปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พร้อมเจ้าหน้าที่ชุดถ่ายภาพทางอากาศ กรมอุทยานแห่งชาติฯ และเจ้าหน้าที่จากกรมอุทยานฯ ลงพื้นที่ตรวจจุดหลักแนวเขตอุทยานฯ และหลักเสาคอนกรีตบอกกิโลเมตรของกรมป่าไม้ ในพื้นที่พิพาท การปักหมุด ส.ป.ก.4-01 ในพื้นที่เขาใหญ่ บริเวณด้านในถนนแนวกันไฟ บ้านเหวปลากั้ง หมู่ 10 ต.หมูสี อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา ซึ่งเป็นผืนป่าดงพญาเย็นเขาใหญ่ มรดกโลกทางธรรมชาติ กว่า 72 แปลง พื้นที่กว่า 2,933 ไร่ ตามที่มีข่าวเสนอไปแล้วนั้น
 
         
ความคืบหน้าการติดตามข้อมูลเรื่องดังกล่าว ที่สำนักงานปฏิรูปที่ดินจังหวัดนครราชสีมา ถ.เดชอุดม อ.เมือง จ.นครราชสีมา ผู้สื่อข่าวได้ขอสัมภาษณ์ นายอัครเดช เรียนหิน ปฏิรูปที่ดินจังหวัดนครราชสีมา แต่ปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์โดยชี้แจงว่าขอให้ทางส่วนการเป็นผู้ดำเนินการ เพียงแต่ให้ข้อมูล โดยเปิดเผยว่า ขั้นตอนนี้เป็นเรื่องของทางส่วนกลางของกรม โดยมีคำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการขึ้นมา ซึ่งตนคิดว่าคงต้องไปสอบทางกรมดีกว่า

ในส่วนของเราก็ให้ข้อมูลเข้าไป อย่างไรก็ตามสำนักงานปฏิรูปฯจ.นครราชสีมาก็มีการตรวจสอบอยู่ว่ามันอยู่ในเขตของเราหรือไม่ และมันอยู่ในอำจาจของเราหรือไม่ และถ้ามันอยู่ในอำนาจเรากต้องมาดูว่าเรามีอำนาจในการจัดที่ดินหรือไม่ ถ้ามันอยู่ในพื้นที่เขาใหญ่ ถ้ามันอยู่ในเขตอุทยานจริง ถ้าผิดพลาดก็ยอมรับผิดพลาด แต่ถ้าเกิดว่าอยู่ในเขตเรา แล้วอุทยานฯ เข้ามาได้อย่างไร ซึ่งมันต้องมองในมุมนี้ว่าที่เข้ามาก็คือเขาไล่ชาวบ้านที่ทำกินออก ถามว่าพอไม่ได้ทำประโยชน์ 1-2 ปีมันก็เป็นป่า มันไม่ใช่เป็นป่าไม้เศรษฐกิจ มันเป็นป่าไม้ที่ชาวบ้านเคยทำประโยชน์อยู่แล้ว เพราะถ้าเกิดใช้แผนที่ภาพถ่ายทางอากาศย้อนไปมันมีการทำประโยชน์ ถ้าไม่มีการทำประโยชน์เขาจะส่งมอบให้ ส.ป.ก.ทำไม ถ้ามีสภาพเป็นป่า ถ้าเป็นป่าอนุรักษ์ ป่าต้นน้ำเขาไม่มอบให้อยู่แล้ว เป็นการทำลายป่า แต่ที่เขามอบให้คือชาวบ้านทำประโยน์ แล้วที่ไม่ทำเพราะอะไร เพราะจะถูกผลักดันหรือถูกขับไล่หรืออะไรก็แล้วแต่ อันนั้นต้องมาดูก่อนว่า มันเขตของใคร เอาให้ชัดเจนก่อนแล้วค่อยว่ากัน มันไม่มีอะไร

ตนไม่มีอะไร คนที่นั่นก็ชาวบ้านอยู่แล้ว แต่ว่าถ้าเกิดว่ายังไงถ้าจะเอาข้อมูลอะไรขอให้ทางส่วนกลาง ตอนนี้ให้ทางส่วนกลางดำเนินการ เพราะส่วนกลางลงมาตรวจสอบเองแล้ว และจากนี้ไปเขาจะทำอย่างไรเป๋นเรื่องของส่วนกลาง ส่วนเราก็ทำงานไป เราไม่ได้มีอะไรเราก็ช่วยเหลือชาวบ้านเป็นปรกติ คราวนี้ถ้าเกิดว่ามันเป็นพื้นที่อนุรักษ์มันก็ต้องอนุรักษ์นั่นแหละอยู่แล้ว ถ้าเป็นที่ที่จัดให้ชาวบ้านทำกินก็ควรจะเปนที่ให้ชาวบ้านทำกินมั๊ย ในส่วนอนุรักษ์มันก็มีเยอะ  
 
         
“ถ้าจะอนุรักษ์ อนุรักษ์ในขอบเขตของตัวเองมั๊ย ถ้ามันอยู่ในเขต ส.ป.ก.จริงๆ ณ ปัจจุบัน ผมไม่แน่ใจมันต้องอยู่ที่เจ้ากรมตอนที่มาตรวจเป็นคนกลาง ถ้าอยู่ในเขตเรา เรามีอำนาจของเราอยู่แล้ว คุณเข้ามาแบบไหน ถ้าใช้หลักฏหมายมาคุยกัน โอเคถ้าผิดเราก็ต้องยอมรับผิด ผิดพลาดคาดเคลื่อนมันมีอยู่แล้วในการทำงาน เรายอมรับถ้ามันผิด แต่ถ้ามันอยู่ในเขตเรามันก็เป็นอำนาจเรา ในกระบวนการเราจะเป็นยังไงถูกต้องไหม๊หรืออะไรมันก็อีกทีหนึ่ง แต่ถ้าไม่ใช่อำนาจเราแล้วเราไปทำเพื่อไปเอื้อใครเราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เราทำ อย่างไรก็ตามในส่วนจังหวัดฯถ้าจะให้เราชี้แจงเราก็จะชี้แจงอะไร อย่างไร แล้วเราดำเนินการอะไรต่อไป เราจะชี้แจงให้ผู้บังคับบัญชาทราบ “