พระวัดป่า 2 แห่งบุกสำนักสงฆ์กลางดึก ทวงคืนอัฐบริขาร “หลวงปู่หวา” เจอซุกอยู่ในกุฏิ และแอบอ้างเบื้องสูง จับสึกขาดจากการเป็นพระ

จากกรณีที่สื่อมวลชนได้นำเสนอข่าว ประกาศตามล่าพระโจรขโมยเครื่องอัฐบริขารหลวงปู่หวา จัตตสัลโล อดีตเจ้าอาวาสวัดป่าศรีสมพร ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ศรี มหาวีโร วัดประชาคมวนาราม จ.ร้อยเอ็ด ที่เก็บรักษาไว้ในเจดีย์พิพิธภัณฑ์บูรพาจารย์ โดยคนร้ายลักลอบนำออกจากเจดีย์ไปเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 68 แต่มาทราบในวันที่ 16 มีนาคมที่ผ่านมา พระรูปนั้นมีลักษณะท้วม ใบหน้าสักลาย หลังข่าวเผยแพร่ออกไป มีพลเมืองดีได้ติดตามและสืบหาตามรูปพรรณสัณฐานที่มีลักษณะจดจำง่าย จนทราบแน่ชัดว่าพระรูปนี้พักอยู่ในสวนแห่งหนึ่งของผู้ใจบุญ สละที่ดินจำนวนหนึ่งให้สร้างเป็นสำนักสงฆ์ ในพื้นที่บ้านเหล่าภูมี หมู่ 13 ต.หนองญาติ อ.เมือง จ.นครพนม

โดยวันที่ 19 มีนาคม 2568 เวลาประมาณ 22.00 น. พระภิกษุวัดมหาธาตุ เขตเทศบาลเมืองนครพนม และ พระภิกษุวัดป่าศรีสมพร จึงแจ้งประสานเจ้าหน้าที่ชุดสืบสวน สภ.เมืองนครพนม พร้อมด้วยคณะสงฆ์ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และเจ้าของที่ดิน ร่วมลงพื้นที่ตรวจสอบสถานที่ดังกล่าวซึ่งอยู่ท้ายหมู่บ้าน สร้างขึ้นคล้ายๆ ที่ปฏิบัติธรรม มีทั้งศาลา พระพุทธรูป กุฏิ โดยใช้ชื่อว่าพุทธพรหมปัญโญ เมื่อคณะสงฆ์ทั้ง 2 นิกายตรวจสอบในทะเบียนวัด หรือ ที่พักสงฆ์แต่ไม่ปรากฏในทะเบียนของคณะสงฆ์นครพนม

ในสำนักได้พบพระภิกษุลักษณะตรงตามที่ประกาศตามหา ทราบต่อมาว่าชื่อพระมีชัย เตชปุญฺโญ อายุ 47 ปี พรรษา 4 สังกัดธรรมยุต ตรวจสอบมีเอกสารและบัตรประจำตัวพระจริง สอบถามเจ้าตัวให้การว่า ภูมิลำเนาเดิมอยู่ที่บ้านห้วยหีบ อำเภอโคกศรีสุพรรณ จังหวัดสกลนครนคร เดิมตนเคยนุ่งขาวห่มขาว เป็นนักพรตฤาษี จากนั้นได้จาริกแรมมาที่บ้านเหล่าภูมี โดยได้รู้จักมักคุ้นกับเจ้าของสถานที่เป็นการส่วนตัว จึงให้ตนมาอาศัยอยู่ในที่ดังกล่าว เลยตั้งเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม กระทั่งเจ้าของที่ดินเห็นว่า สถานที่แห่งนี้ควรที่จะมีพระสงฆ์มานำพาปฏิบัติธรรม จึงเป็นเจ้าภาพจัดงานอุปสมบทให้แก่นายมีชัย เพชรประสานพร เป็นพระมีชัยในเวลาต่อมา และได้ดูแลสถานที่แห่งนี้มาโดยตลอด

จากการให้การของชาวบ้านและเจ้าของสถานที่ เปิดเผยว่าพระมีชัยมีพฤติกรรมที่แปลกไปจากเดิมที่เคยพบ ชอบเก็บตัวเงียบในกุฏิ และแอบอ้างเบื้องสูง ชอบเอาข้อความสำคัญเกี่ยวกับสถาบัน หรือภาพบุคคลสำคัญมาปลอมแปลงเอกสารประดิษฐ์เป็นข้อมูลเอกสารของตนเอง โดยอ้างว่าเป็นญาติหรือเป็นลูกน้องของตน และชอบสะสมของเก่าของที่เก็บได้ตามท้องถนน พูดจาให้การวกวนไปมาเหมือนบุคคลผู้มีความผิดมาก่อน

พระมีชัยปฏิเสธว่าตนไม่ได้ขโมยเครื่องอัฐบริขาร และไม่อนุญาตให้เข้าตรวจสอบ รื้อค้นในกุฏิ ทางคณะสงฆ์และกรรมการวัดป่าศรีสมพร และชุดสืบสวนฯ จึงได้เกลี้ยกล่อมให้พระมีชัยนำพาเข้าตรวจสอบในกุฏินานพอสมควร จึงยินยอมให้เข้าไปรื้อค้น เมื่อเข้าไปภายในกุฏิก็ได้พบเครื่องอัฐบริขารของหลวงปู่หวา ตามที่มีพลเมืองดีแจ้งมาว่าเป็นพระมีชัยแน่นอนที่ขโมย เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงยึดไว้และมอบให้ทางวัดป่าศรีสมพร แต่ยังขาดไปในบางส่วนที่ตามคืนมาไม่ได้ เมื่อจำนนต่อหลักฐาน พระมีชัยจึงยอมรับว่าได้ขโมยจริง

ในขณะตรวจสอบเอกสารและหาเครื่องอัฐบริขารที่เหลือ พระมีชัยได้จับมือถือมาอัดคลิปอยู่หลายครั้ง โดยอ้างว่าส่งรายงานสถาบันเบื้องสูง ทางตำรวจเห็นว่าเป็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเป็นอันตรายแต่การปกครองสงฆ์ จึงได้นำพาพระมีชัยไปที่วัดศรีเทพประดิษฐาราม เขตเทศบาลเมืองนครพนม เพื่อให้เจ้าคณะจังหวัดนครพนม ฝ่ายธรรมยุต ซึ่งเป็นเจ้าคณะปกครอง ทำการสอบถามและลงโทษทางวินัย รวมถึงเอาผิดฐานลักทรัพย์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 334 ระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี และปรับไม่เกิน 60,000 บาท

แต่ทางคณะสงฆ์วัดป่าศรีสมพร และคณะกรรมการที่ดูแลเจดีย์พิพิธภัณฑ์ ไม่ขอแจ้งความดำเนินคดีตามกฎหมาย แต่ขอให้พระมีชัยลาสิกขาและให้คณะสงฆ์ประกาศห้ามให้การบรรพชาอุปสมบท และห้ามให้สังกัดวัดทุกวัดทั้งในจังหวัดและต่างจังหวัด เกรงว่าจะเป็นภัยต่อพระศาสนา จากนั้นได้จึงประสานทางครอบครัวเพื่อนำนายมีชัยกลับภูมิลำเนา

รุ่งเช้าวันที่ 20 มีนาคม 68 ผู้สื่อข่าวได้ลงตรวจสอบสำนักสงฆ์ดังกล่าวอีกครั้ง พบนายมีชัยนุ่งห่มขาวนั่งอยู่ในศาลา โดยมีผู้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านหมู่ 13 กรรมการวัดป่าศรีสมพร และเจ้าของที่ดิน ได้ให้นายมีชัยออกจากพื้นที่ภายในวันนี้ โดยกรรมการวัดป่าศรีสมพรได้ตามมาค้นหาสิ่งของของหลวงปู่หวาอีกรอบ เพราะตรวจสอบแล้วยังได้คืนไม่ครบ ก็ค้นเจอไม้เท้าและแจกันที่หลวงปู่หวาใช้เป็นประจำ แต่นายมีชัยยังไม่สิ้นฤทธิ์ยังอ้างเบื้องสูงตลอดเวลา จนเกือบจะโดนชาวบ้านรุมประชาทัณฑ์ ซึ่งคุณแม่เจ้าของที่ดินเผยว่ารู้สึกเสียใจต่อการกระทำของนายมีชัย ตั้งใจจะให้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมของชาวบ้าน ในขณะที่นายมีชัยครองผ้าเหลืองอยู่ เห็นพฤติกรรมไม่เหมาะหลายอย่าง เคยไปขอร้องให้อออกจากสถานที่แห่งนี้ไป ที่ไม่อยากทำอะไรรุนแรงเพราะเห็นแก่ผ้าเหลืองที่ห่มกายนายมีชัยอยู่

ในขณะเดียวกันกรรมการวัดป่าศรีสมพร ถามนายมีชัยว่าสวดปาฏิโมกข์เป็นหรือไม่ และในบทสวดนั้นมีความหมายอย่างไร นายมีชัยอ้างสวดได้หมด แต่ตอนนี้จำไม่ได้แล้ว กรรมการวัดเลยบอกว่าปาติโมกข์ คือ คัมภีร์เป็นที่รวมพระวินัยที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ เป็นพุทธอาณาสำหรับพระสงฆ์ คือ ศีล 227 ข้อของภิกษุ และ ศีล 311 ข้อของภิกษุณี โดยมีพระพุทธานุญาต ให้พระสงฆ์สวดในที่ประชุมสงฆ์ทุกกึ่งเดือน เรียกว่าสวดพระปาติโมกข์

พร้อมสอนมวยนายมีชัยของการปาราชิก ว่า ปาราชิกสังฆาทิเสส มี 4 ประการ คือ 1.ห้ามไม่ให้พระสงฆ์เสพเมถุน 2.ห้ามพระสงฆ์ลักเอาของหรือทรัพย์ที่เจ้าของหวงแหน หรือไม่ได้อนุญาต 3.ห้ามพระสงฆ์ฆ่ามนุษย์ ทั้งที่เกิดมาแล้ว หรือยังอยู่ในครรภ์ และ 4.ห้ามพระสงฆ์อวดอ้างอุตริมนุสธรรม หากพระภิกษุสงฆ์ทำผิด 1 ใน 4 ข้อนี้ก็จะขาดจากการเป็นพระภิกษุสงฆ์โดยทันที กรณีที่นายมีชัยเข้าไปขโมยอัฐบริขาร จึงถือว่าขาดจากการเป็นพระตั้งแต่วันนั้นแล้ว ทำเอานายมีชัยหน้าจ๋อยไปเลย

ทางด้าน พระมหาจิรายุทธ คุณสังวโร หรือคูบาบอม อายุ 29 ปี พรรษา 8 เปรียญ 3 ประโยค พระลูกวัดป่าศรีสมพร หลังได้อัฐบริขารของหลวงปู่กลับคืนมา ก็นำมาซักล้างเพื่ออัญเชิญกลับไปเก็บยังเจดีย์ ซึ่งนายมีชัยเอาใบสุทธิหลวงปู่ไปใส่รูปบุคคลอื่นจนเสียหายทั้งเล่ม และยังมีอีกหลายอย่างที่ขโมยรายนี้ ไม่รู้คุณค่าสิ่งของที่ประเมินค่ามิได้