เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2568   ที่รัฐสภา มีการประชุมร่วมกันของสมาชิกรัฐสภา โดยมี นายมงคล สุระสัจจะ รองประธานรัฐสภา ทำหน้าที่ประธานการประชุม เพื่อพิจารณา ร่างแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ 3 ฉบับ ที่เสนอโดย พรรคประชาชน พรรคภูมิใจไทย และพรรคเพื่อไทย ซึ่งมีสาระสำคัญคือ การเพิ่มหมวด 15/1 ว่าด้วยการจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่

นายพิสิษฐ์ อภิวัฒนาพงศ์  สมาชิกวุฒิสภา อภิปรายว่า  สมาชิกวุฒิสภาส่วนใหญ่ไม่ขัดขวางการแก้ไขรัฐธรรมนูญ และเคารพเสียงประชาชนกว่า 16 ล้านเสียงที่เห็นชอบรัฐธรรมนูญปี 2560  แต่ได้แสดงความกังวลว่าร่างของ พรรคประชาชน อาจ “สุ่มเสี่ยงขัดคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญ” และมีเจตนา “เซาะกร่อนบ่อนทำลาย” สถาบันหลักของประเทศ โดยเสนอให้เรียกว่า “ร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญเซาะกร่อนบ่อนทำลาย”

นายพิสิษฐ์ยก 6 ประเด็นหลัก ได้แก่  มีเจตนาแก้ไขหมวด 1 และหมวด 2   เนื้อหาร่างระบุว่ารัฐธรรมนูญปี 2560 ขาดความชอบธรรมทางประชาธิปไตย ซึ่งเป็นการพาดพิงประชาชน 16 ล้านเสียง  การให้ประชาชนเลือกกรรมาธิการยกร่างโดยตรง อาจขัดคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญ  การตั้ง “สภาที่ปรึกษายกร่างรัฐธรรมนูญ” เป็นการสิ้นเปลืองงบประมาณ การเปิดช่องให้ผู้ถูกตัดสิทธิทางการเมืองสมัครเป็นกรรมาธิการได้ อาจเอื้อประโยชน์ต่อบุคคลบางกลุ่ม  กระบวนการลงมติร่างรัฐธรรมนูญใหม่อาจขัดหลักถ่วงดุลระหว่างสองสภา

นายพิสิษฐ์กล่าวทิ้งท้ายว่า หวังว่าการแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งนี้จะไม่ตัดคำสำคัญอย่าง  “ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นที่ประจักษ์” และ “ไม่มีพฤติกรรมฝ่าฝืนมาตรฐานจริยธรรมร้ายแรง”  เพียงเพราะต้องการเปิดทางให้บางบุคคลกลับมาดำรงตำแหน่งทางการเมือง

นายนรเศรษฐ์ ปรัชญากร  สมาชิกวุฒิสภา อภิปรายว่า ประเทศไทยเป็นหนึ่งในเพียง 5 ประเทศที่มีรัฐธรรมนูญมากกว่า 20 ฉบับ ซึ่งไม่มีประเทศใดในกลุ่มนี้ที่พัฒนาแล้ว เพราะอำนาจรัฐไม่เคยให้ประชาชนมีส่วนร่วมอย่างแท้จริง

เขาระบุว่า ทุกครั้งที่ประชาชนเริ่มมีพลัง เสียงข้างน้อยที่ครองอำนาจจะ “ฉีกรัฐธรรมนูญ” เพื่อเขียนใหม่เอง ทำให้รัฐธรรมนูญกลายเป็นเครื่องมือของผู้มีอำนาจ ไม่ใช่ของประชาชน

นายนรเศรษฐ์ยกตัวอย่างรัฐธรรมนูญปี 2540 ว่า แม้ประชาชนไม่ได้เลือก สสร. โดยตรง แต่เป็นครั้งแรกที่ประชาชนรู้สึกว่ารัฐธรรมนูญเป็นของตนเอง ขณะที่รัฐธรรมนูญปี 2560 ผ่านประชามติภายใต้การควบคุมของคณะรัฐประหาร

เขากล่าวว่า “ต้นกล้าแห่งประชาธิปไตยยังไม่ตาย” และเรียกร้องให้สมาชิกรัฐสภา โหวตรับหลักการร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญทั้ง 3 ฉบับ เพื่อเปิดทางให้ทุกฝ่ายร่วมกันกลั่นกรองอนาคตของประเทศ