วันที่ 29 มิถุนายน 2568 ร.ต.อ.ชนุตร์ ภูเทียมศรี รองสารวัตรสอบสวน สภ.เมืองนครพนม ได้รับแจ้งจากศูนย์วิทยุ 191 ว่า มีเหตุคนเสียชีวิตในรีสอร์ท ย่านห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง จึงประสานแพทย์เวร รพ.นครพนม และเจ้าหน้าที่สมาคม วี.อาร์.กู้ภัยลำโขงเฟรนด์ชิพนครพนม เดินทางไปยังที่เกิดเหตุ ซึ่งพบศพผู้เสียชีวิตนอนอยู่บนเตียงในห้องหมายเลข 4 สภาพนอนตะแคงซ้ายเล็กน้อย สวมกางเกงในเพียงตัวเดียว

ในห้องพักที่พบศพมีโทรศัพท์มือถืออยู่บนหัวนอน และกระเป๋าหนังวางไว้ข้างตัว ตรวจสอบภายมีอุปกรณ์การทำกุญแจ แหวนทองคำหนัก 1 สลึง 2 วง และเงินสดไม่น้อยกว่า 1 หมื่นบาท ส่วนที่บนโต๊ะมีเสื้อและกางเกงถอดวางไว้ ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ ขณะเดียวกันที่หน้าห้องพัก พบรถจักรยานยนต์มีกุญแจเสียบคา และชามข้าวพร้อมช้อนสแตนเลสวางอยู่ในตะแกรงหน้า จึงบันทึกไว้เป็นหลักฐาน

สอบถาม นางวาด (สงวนนามสกุล) อายุ 56 ปี และ นางต๋อม (สงวนนามสกุล) อายุ 41 ปี คนดูแลรีสอร์ททราบว่า ในบันทึกลงเวลาผู้เข้าพัก ผู้เสียชีวิตได้เข้ามาเปิดห้องในเวลาเที่ยงครึ่งของวันที่ 28 มิถุนายนที่ผ่านมา ส่วนตนทั้งสองคนเพิ่งมาเปลี่ยนกะในตอนเที่ยงของวันที่ 29 มิถุนายน ตรวจดูบันทึกพบว่าห้องหมายเลข 4 ยังไม่คืนห้อง จึงเดินไปเคาะประตูเรียกในเวลาประมาณบ่ายสองโมง แต่ไม่มีเสียงตอบรับ ด้วยมารยาทคิดว่าลูกค้าหลับจึงไม่รบกวน กระทั่งเวลาล่วงมาถึงห้าโมงเย็น จึงไปเคาะเรียกอีกครั้ง จึงเอะใจว่าทำไมไม่มีเสียงตอบรับ ทั้งที่แอร์ก็ยังทำงานอยู่ จึงถือวิสาสะเดินไปเปิดลูกบิดประตู ซึ่งไม่ได้ล็อคจากภายใน โผล่หน้าเข้าไปเห็นร่างคนนอนนิ่งไม่ไหวติง ดูที่สีข้างไม่มีแรงกระเพื่อมจากการหายใจ คาดว่าน่าจะเกิดเหตุร้ายแน่ จึงแจ้งศูนย์วิทยุ 191 มาตรวจสอบดังกล่าว

ระหว่างนั้นได้มี น.ส.ขวัญ (สงวนนามสกุล) อายุ 46 ปี เดินทางมาพร้อมกับเพื่อน เนื่องจากพี่ชายคือนายนา หรือคนรู้จักในนามช่างนา อายุ 49 ปี อาชีพเป็นช่างทำกุญแจแถววัดศรีเทพประดิษฐาราม เขตเทศบาลเมืองนครพนม ไม่สามารถติดต่อได้ตั้งแต่เมื่อวาน โทรศัพท์ก็ไม่รับ อาจจะเกิดเหตุร้ายจึงลงโซเชียลในเพจดังประจำจังหวัด ให้นักสืบโซเชียลช่วยตามหาอีกทางหนึ่ง กระทั่งทราบว่าพบศพชายเสียชีวิตจึงรีบมาดู พอเห็นรถจักรยานยนต์ที่จอดอยู่ น.ส.ขวัญก็ปล่อยโฮออกมาทันที ยืนยันว่าศพดังกล่าวคือพี่ชายตนแน่นอน

น.ส.ขวัญเปิดเผยว่าช่างนาไม่มีครอบครัว ยึดอาชีพทำกุญแจมาไม่น้อยกว่า 20 ปี จนเป็นที่รู้จักทั่วเมืองนครพนม ต่อมาพี่ชายป่วยด้วยโรคเก๊าท์ มีประวัติการรักษาที่ รพ.นครพนม เมื่อปี 2565 แต่ด้วยความดื้อของพี่ชาย จึงไม่ไปพบแพทย์ตามนัดและไม่ยอมกินยา เวลาเก๊าท์ขึ้นก็จะนอนพักผ่อน พออาการดีขึ้นก็จะออกมาเปิดร้าน

กระทั่งต้นเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา อาการโรคเก๊าท์กำเริบหนัก ตนจึงพาพี่ชายไปตรวจสุขภาพที่ จ.อุดรฯ โดยหมอนัดเพื่อติดตามอาการเมื่อกลางเดือนมิถุนายน แต่พี่ชายก็ปฏิเสธไม่ยอมไป จนอาการหนักขึ้นเรื่อยๆ และวันที่ 28 มิถุนายน พี่ชายโทรมาบอกว่าร้อนมาก รวมถึงปวดหัวและขาร่วมด้วย จะแวะเปิดรีสอร์ทนอนสักคืน แต่ไม่ได้บอกว่าอยู่รีสอร์ทไหน ตนพยายามโทรหาก็ไม่รับสาย จึงคิดว่าพี่ชายอาจเกิดเหตุร้าย และได้ลงโซเชียลประกาศตามหาตัวดังกล่าว

ด้านแพทย์เวร รพ.นครพนม ชันสูตรพลิกศพแล้ว สันนิษฐานว่าช่างนาเสียชีวิตไม่น้อยกว่า 12 ชั่วโมงขึ้นไป โดยทางญาติไม่ติดใจสาเหตุการตาย ขอนำศพไปบำเพ็ญกุศลที่วัดศรีเทพประดิษฐารามตามประเพณีต่อไป

ทั้งนี้ จากข้อมูลของผู้ที่ป่วยโรคเก๊าท์ ถ้าไม่ยอมรักษาหรือทานยาตามแพทย์สั่ง มีโอกาสสูงที่จะเกิดโรคแทรกซ้อน เช่น ความดันโลหิตสูง รวมถึงโรคหลอดเลือดและหัวใจ เป็นไปได้ว่าผู้ป่วยเกิดอาการสโตรก จึงแวะเปิดรีสอร์ทเปิดแอร์นอนคลายร้อน หารู้ไม่ว่ากรณีเช่นนี้ ทำให้ร่างกายปรับอุณหภูมิไม่ทัน จึงเกิดอาการช็อคและเสียชีวิตดังกล่าว