“พระครูสิทธิชยาทร” วัดหนองขาม” เกจินักพัฒนาอธิษฐานไว้ “บวชไม่สึก”

♦♦♦“พระครูสิทธิชยาทร” (เทียนชัย ติกฺขปญฺโญ) เจ้าอาวาสวัดหนองขาม ตำบลโนนจาน  อำเภอ บัวลาย จังหวัดนครราชสีมา เกิดวันเสาร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ.2527  ปีชวด เกิดที่บ้านเลขที่ 21  หมู่ที่ 12 บ้านหนองขาม ตำบลโนนจาน อำเภอบัวลาย จังหวัดนครราชสีมา เกิดเป็นลูกชาวไร่ชาวนา ตอนเด็กๆต้องไปเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย ให้กับพ่อแม่ ชีวิตดำเนินไปเหมือนกับเด็กชนบทธรรมดาทั่วๆไป ครอบครัวเป็นชาวพุทธโดยกำเนิด มีโอกาสตามบิดามารดาไปทำบุญที่วัดอยู่บ่อยๆ จึงความผูกพันกับพระพุทธศาสนาตลอดมากระทั่งได้บวชเรียน

♦♦♦ “พระครูสิทธิชยาทร” เจ้าอาวาสวัดหนองขาม กล่าวว่า ตนเองมีคุณตาเป็นคนมีวิชาอาคมทางอีสานเรียกว่า “เป็นหมอธรรม” ที่ชาวบ้านและคนทั่วไปให้ความเคารพนับถือ ถ้าเป็นวันธรรมดา คุณยายจะให้ไปช่วยพระที่วัดหนองขาม กินข้าวเช้าที่วัดแล้วจึงค่อยไปโรงเรียน ทำให้ชีวิตมีความผูกพันใกล้ชิดกับพระสงฆ์และวัดมาตลอด  พอเป็นเด็กโตขึ้นคุณตาก็พาไปเป็นเด็กวัดรับใช้พระสงฆ์ ได้เรียนสวดมนต์ ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น เช่นเดียวกับที่พระสงฆ์องค์เณรปฏิบัติทุกเช้าเย็น กระทั่งสามารถสวดมนต์ทำวัตรเช้าและทำวัตรเเย็นได้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กวัด

 

   

♦♦♦ “เหตุที่ต้องบรรพชาเป็นสามเณร”  การใช้ชีวิตเป็นเด็กอยู่บ้านต้องออกไปช่วยพ่อแม่เลี้ยงวัวเลี้ยงควายไม่ค่อยได้ไปเล่นเหมือนเด็กคนอื่นๆ จึงเกิดความคิดในช่วงนั้นว่า“อยากจะบวช”  ได้เห็นเด็กบวชหน้าไฟก็ดีหรือเห็นเด็กบวชภาคฤดูร้อนก็ดี ยิ่งทำให้คิดอยากจะบวชมากขึ้นแต่คุณพ่อคุณแม่และคุณยายไม่ให้บวชแต่คุณตาให้บวชแต่ก็ยังไม่ได้บวช กระทั่งอายุ 9-10 ปี หลังทำวัตรเย็นได้คุยกับคุณตาว่าถ้าเรียนจบประถม 6 ผมขอบวชเณรนะครับ คุณตาก็ตกลงและบอกว่า ตาก็จะบวชเป็นพระสงฆ์
   

♦♦♦ วันที่ 12 เมษายน พ.ศ.2539 คุณตาเสียชีวิตลง ก็ได้แต่จำคำพูดของคุณตาไว้ว่าจะบวชเณรและมีความคิดว่า “ชีวิตของคนเรานี้เกิดมามันมีแต่ทุกข์ใช้ชีวิตไปวันวันก็ไม่มีความสุข” บังเอิญมีเหตุการณ์อีกอย่างเกิดขึ้นญาติอยู่ทางอำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่นเสียชีวิต คุณยายพาไปงานศพบอกว่าจะได้ไปบวชหน้าไฟจูงศพ แต่ก็ไปไม่ตรงวันที่จะเผาศพจึงไม่ได้บวชคุณยายก็พากลับบ้าน กลับมาเล่าให้คุณพ่อฟังว่าลูกชายไม่ได้บวชหน้าไฟร้องไห้ไม่อยากกลับบ้าน
   

♦♦♦“ถ้าได้บวชอย่าสึกออกมานะ” คุณพ่อได้ฟังคุณยายบอกจบ รู้สึกโกรธมากจึงพูดขึ้นว่า “ถ้ามึงได้บวช มึงไม่ต้องสึกออกมานะ” หลวงพ่อเทียนชัยในขณะนั้นได้เอ่ยขึ้นมาทันทีว่า  “ถ้าได้บวชจะไม่สึก” จะขอตายในผ้าเหลือง และยังมีอีกเหตุการณ์หนึ่ง 12 เมษายน พ.ศ.2541 ที่วัดหนองขาม มีงานฉลองอุโบสถ์จึงจัดให้มีการบวชฉลองอุโบสถ คุณแม่ได้ไปสมัครและได้บวชเณรให้ตามที่ทางวัดประกาศ ในงานมีบวชพระ 100 รูป บวชเป็นสามเณร 7 รูป อยู่ที่วัดหนองขามประมาณหนึ่งเดือน คุณพ่อมาถามว่าจะสึกไปเรียนหนังสือไหม ก็ตอบไปว่าไม่สึก คุณพ่อจึงพาไปฝากอยู่ที่วัดชลขันธ์บ้านโนนข่า ต.โนนข่า อ.พล จ.ขอนแก่น ได้เรียนต่อที่โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดศรีเมืองพล เดินไปเดินกลับแวะซื้อหนังสือพระเครื่องติดมือกลับมาด้วยหลายเล่ม 

 

   

♦♦♦ “เหตุที่ชอบศึกษาพุทธาคมและอักขระเลขยันต์” ด้วยเหตุที่คุณตาเป็นหมอธรรมรักษาคนวิกลจริต ผีเข้าจึงคิดอยากเรียนแบบคุณตาได้อยู่รับใช้หลวงปู่น้อยเห็นมีคนมาหามารักษาผีเข้า เจิมรถ อาบน้ำมนต์มิได้ขาดก็อยากเรียนวิชากับหลวงปู่จึงหัดเขียนหัดอ่านภาษาขอมหัดเขียนอักขณะเลขยันต์ เอาแผ่นทองแดงมาให้หลวงปู่ลงอักขระและหัดเขียนยันต์ตามหลวงปู่น้อยสามารถเขียนยันต์ตะกรุดโทน ตะกรุด 7 ดอก 9 ดอกได้
   

♦♦♦ พ.ศ.2542 ขณะเป็นสามเณรอยู่ได้อ่านประวัติหลวงปู่หมุนจากนิตยสารพระเครื่องมีความศรัทธา พอดีวัดป่าหนองหล่มออกวัตถุมงคลหลวงปู่หมุนเสาร์ 5 บูชาครู จึงสั่งองค์บูชา 5 นิ้ว และมีดปากกาต่อมาได้อ่านประวัติหลวงพ่อกวยก็เกิดศรัทธาอีก บวชเป็นสามเณร 7 ปี จึงได้อุปสมบทเมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2547 
   

♦♦♦ “วิชาอาคมที่ได้ถ่ายทอดเรียนมา”    (1) จากหลวงปู่น้อย วัดชลขันธ์ , หลวงปู่ทรัพย์สายวัดประดู่ทรงธรรม,พ่อคม โยดิน ของแก่น ,หลวงปู่คำบุ วัดกุฎชมพู อุบลฯ, จากตำราหลวงปู่จันทร์วัดบุ้งขี้เหล็ก อุบลฯ ,จากพ่อใหญ่  บ้านนาคูณ มหาสารคาม, สายหลวงปู่ลุน ภูไห อุบลฯ,สายหลวงปู่ศุข จากฤาษีอำนาจ ทองเจริญ,ครอบครูหลวงปู่กาหลงเขี้ยวแก้ว วัดเขาแหลม,อ.สุขสัตน์ ,พ่อทองม้วน ขอนแก่น, อ.สมสิน,ตำราหลวงปู่ศรีธรรมศาสตร์ ,พ่อใหญ่สิงห์  หนองบัวระเหว ชัยภูมิ เป็นต้น 
   

♦♦♦ “บรรพชาเป็นสามเณร” 12 เมษายน 2541 มีพระครูสถิตธรรมสมโพธิ เป็นพระอุปัชฌาย์ บวชเป็นสามเณร 7 ปี  “อุปสมบทเป็นพระภิกษุ” 29 ธันวาคม 2547  มีพระครูสิริปุญญาภิรักษ์ เป็นพระอุปัชฌาย์  พระครูประดิษฐวรกิจ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูสมุห์สาครเตชธมฺโม เป็นพรินุสาวนาจารย์