เมื่อเวลาประมาณ 10.00 น.ของวันที่ 25 ตุลาคม 2566 เกิดเหตุระทึกขึ้นภายในศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร เมื่อมีหญิงสาวอายุประมาณ 40 ปี ปีนขึ้นไปบนเสาส่งสัญญาณโทรคมนาคมความสูงประมาณ 30 เมตร ซึ่งตั้งอยู่ด้านหลังอาคารสำนักงานเหล่ากาชาดจังหวัดสมุทรสาคร ด้านข้างศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร โดยความสูงที่หญิงสาวคนดังกล่าวปีนขึ้นไปนั้นไม่ต่ำกว่า 20 เมตร สร้างความหวาดเสียวให้แก่บรรดาไทยมุงที่มาดูเหตุการณ์เป็นอย่างมาก เพราะเกรงว่าผู้ที่ปีนขึ้นไปจะหมดแรงยึดเกาะ ทำให้พลัดตกลงมาได้ ขณะที่ทางด้านของนายผล ดำธรรม ผวจ.สมุทรสาคร นายไพฑูรย์ มหาชื่นใจ ปลัดจังหวัดสมุทรสาคร พร้อมด้วย เจ้าหน้าที่ อส. กับ พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดสมุทรสาคร รวมถึง กอ.รมน.สมุทรสาคร ได้พยายามช่วยกันเกลี้ยกล่อมให้หญิงสาวคนดังกล่าวปีนลงมา เพื่อพูดคุยและหาแนวทางการให้ความช่วยเหลือในปัญหาที่เกิดขึ้น อีกทั้งยังได้มีการประสานขอสนับสนุนเบาะลมจากหน่วยกู้ภัย อบต.โคกขาม , รถกระเช้าเครนยาวจากดับเพลิงเทศบาลนครสมุทรสาคร รวมถึงเจ้าหน้าที่กู้ภัยมูลนิธิการกุศลสมุทรสาคร เข้าให้การช่วยเหลือ ซึ่งจากการเกลี้ยกล่อมนานประมาณ 30 นาที หญิงสาวคนดังกล่าวจึงยอมปีนลงมาแต่โดยดี ทั้งนี้เจ้าหน้าที่ฯ ได้พาตัวไปสงบสติอารมณ์ พร้อมกับพูดคุยถึงปัญหาที่เกิดขึ้น ก่อนที่จะนำส่งให้แพทย์ทำการตรวจสภาพร่างกาย และประสานครอบครัวให้มารับกลับบ้าน
           

ด้านพี่ทรายฯ เจ้าหน้าที่ของสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จ.สมุทรสาคร ผู้ที่พบเห็นหญิงสาวคนดังกล่าวก่อนที่จะปีนขึ้นไปบนเสาส่งสัญญาณโทรคมนาคม เล่าว่า ตนเองเอาแก้วออกไปล้าง ก็เห็นหญิงสาวคนนี้เดินไปเดินมาด้วยในหน้าเคร่งเครียด ตนจึงถามว่า น้องจะไปไหน เขาก็ตอบกลับมาว่า อยากตาย ไม่อยากอยู่แล้ว ซี่งตนจึงรีบบอกกลับไปอีกว่า ให้น้องเดินมาติดต่อเจ้าหน้าที่ พม. มีปัญหาอะไรก็คุยกับเจ้าหน้าที่เพื่อขอความช่วยเหลือได้ ซึ่งเขาก็เดินมาตามที่บอก แต่ช่วงจังหวะที่ตนเอาของไปเก็บในห้องเก็บของนั้น หญิงสาวที่เดินมาด้วยกันกลับตัดสินใจไปปีนเสา โดยขณะนั้นมีแม่บ้านอีกคนมาร้องเรียกบอกตนว่าเขาปีนเสาขึ้นไปแล้วและปีนขึ้นไปอย่างไวมาก ตนจึงรีบวิ่งมาเรียกคนในห้อง พมจ.ให้ไปช่วยกันเกลี้ยกล่อมให้เขาลงมา
           

ขณะที่นายไพฑูรย์ มหาชื่นใจ ปลัดจังหวัดสมุทรสาคร เปิดเผยว่า ผู้ที่ปีนขึ้นไปนั้นเป็นหญิงสาวชาวไทยใหญ่ อายุราวๆ 40 ปี ซึ่งจากการที่ได้มีการพูดคุยกับนางดาว (นามสมมติ) ทำให้ทราบถึงสาเหตุที่ปีนขึ้นไปบนเสาส่งสัญญาณโทรคมนาคมเนื่องจากความเข้าใจที่ไม่ชัดเจนในการขอทำบัตรประจำตัวบุคคลไม่มีสถานะทางทะเบียน โดยนางดาวรู้สึกน้อยใจชีวิตที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยมานานกว่า 20 ปีแล้ว แต่ไม่สามารถทำบัตรอะไรได้เลย พอมาติดต่อกับเจ้าหน้าที่หลายครั้ง ทางเจ้าหน้าที่ฯ ก็ไม่สามารถออกบัตรประจำตัวบุคคลไม่มีสถานะทางทะเบียนให้ได้ เพราะไม่มีหลักฐานใดๆ มาแสดงในการยื่นขอทำบัตรนั่นเอง จึงไม่มีโอกาสใช้สิทธิ์ต่างๆ ทั้งการทำงาน และ การพยาบาล แต่นางดาวมีบุตรที่เกิดในประเทศไทยและกำลังทำงานอยู่ 1 คน กับ  เรียนอยู่ในโรงเรียนแห่งหนึ่งของจังหวัดสมุทรสาครอีก 1 คน ดังนั้นทางเจ้าหน้าที่ฯ จึงแนะนำให้ไปรวบรวมเอกสารต่างๆ และ เอกสารที่เกี่ยวกับบุตรทั้ง 2 คน รวมถึงยังจะได้ประสานไปทางโรงเรียนเพื่อให้ออกเอกสารแสดงการเรียนหนังสือของบุตร เป็นการยืนยันว่า นางดาว(นามสมมติ) เป็นมารดาที่แท้จริงและมีบุตรที่กำลังศึกษาอยู่จริง อันจะยืนยันได้ว่านางดาวมาอยู่ในประเทศไทยนานแล้วตามที่บอกกล่าว จากนั้นทางเจ้าหน้าที่ฯ ก็จะดำเนินการตามขั้นตอนเพื่อออกบัตรประจำตัวบุคคลไม่มีสถานะทางทะเบียน (บัตรสีขาว) ให้ได้ และสามารถอยู่ในราชอาณาจักรไทยโดยได้สิทธิ์ตามที่กฎหมายไทยระบุไว้ได้ต่อไป.