สถาปัตย์ มข. จัดเวิร์คช้อป “เส้น สีน้ำ และปราสาทหิน”

ผศ.ดร.พรณรงค์ ชาญนุวงศ์  อาจารย์คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และหัวหน้าโครงการทัศนศึกษา “เส้น...สีน้ำ...และปราสาทหิน” เปิดเผยว่า การบูรณาการการเรียนการสอนเข้ากับการบริการวิชาการแก่สังคม เป็นกิจกรรมหนึ่งที่ทางคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น  ได้นำมาใช้เป็นกลยุทธในการขับเคลื่อนความเป็นสถาบันที่อุทิศตนด้วยการออกแบบ ( Devotion by Design)  โอกาสนี้ได้จัดทำโครงการทัศนศึกษา “เส้น...สีน้ำ...และปราสาทหิน”  ณ บ้านสวายสอ ต.สะแกโพรง อ.เมือง จ.บุรีรัมย์ ซึ่งเป็นหมู่บ้านชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี ภายใต้โครงการไทยนิยมยั่งยืน เพื่อให้นักศึกษาได้ฝึกการบริการชุมชนทำงานเพื่อผู้อื่น และได้ใช้ความสามารถของนักศึกษาสถาปัตยกรรมมาทำงานเพื่อชุมชนและฝึกการทำงานเป็นทีม  โดยการทำกิจกรรม Workshop วาดภาพนกกระเรียนทำป้ายสัญลักษณ์ต่างๆ เช่น ป้ายชื่อคุ้ม ป้ายชื่อโฮมสเตย์

ผศ.ดร.พรณรงค์ กล่าวด้วยว่า ทางเราเคยทำโครงการศึกษาการพัฒนาทางกายภาพและผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อการเป็น Eco-Tourism Village: บ้านสวายสอ ริมอ่างเก็บน้ำห้วยจระเข้มาก ต.สะแกโพรง อ.เมือง จ.บุรีรัมย์ เมื่อวันที่ 27-30 มิถุนายน 2562 โดยได้รับการสนับสนุนจาก สถาบันวิจัยยุทธศาสตร์และประสานความร่วมมือเพื่อพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยขอนแก่น มาก่อนแล้วและหมู่บ้านสวายสอนั้นพิกัดตั้งอยู่ใกล้อ่างเก็บน้ำห้วยจรเข้มาก เป็นหมู่บ้านชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี ซึ่งมีความโดดเด่น  มีความพร้อมบนอัตลักษณ์ของหมู่บ้านชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี ทางชุมชนนี้มีการทอผ้าพื้นบ้าน ทอเสื่อกก จักสาน การทำขนมไทย แปลงนาสาธิต โดมปลูกผักอินทรีย์ และกลุ่มวิสาหกิจข้าวอินทรีย์ อีกทั้งยังมีผลิตภัณฑ์ในชุมชน อาทิ ข้าวอินทรีย์ ผ้าทอมือพื้นบ้าน กระปุกออมสินจากไม้ไผ่ เสื่อปูนั่งกันยุง เครื่องจักสาน เป็นต้น จึงมีความเหมาะสมที่จะพานักศึกษาและอาจารย์ในคณะมาลงพื้นที่บริการชุมชน

ส่วนที่ต้องเป็นภาพนกกระเรียน เนื่องจากทางองค์การสวนสัตว์ในพระบรมราชูปถัมภ์ และกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช ร่วมกันนำพ่อแม่พันธุ์นกกระเรียนพันธุ์ไทยที่หายากมาเพาะในกรงเลี้ยงแล้วนำมาทดลองปล่อยในพื้นที่ชุ่มน้ำของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าอ่างเก็บน้ำห้วยจระเข้มาก อ.เมืองบุรีรัมย์ และเขตห้ามล่าสัตว์ป่าอ่างเก็บน้ำสนามบินอยู่ในเขตพื้นที่ อ.ประโคนชัย เพื่อปล่อยคืนสู่ธรรมชาติตั้งแต่ปี 2554-2560 รวมแล้วจำนวน 82 ตัว ทำให้บ้านสวายสอ มีกิจกรรมการชมแหล่งที่อยู่อาศัยของ นกกระเรียนพันธุ์ไทย หรือ ชาวบ้านเรียกว่า นกเขียน เป็นนกที่บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ หมู่บ้านได้มีการทำนาเป็นระบบเกษตรอินทรีย์และช่วยดูแลนกกระเรียนพันธุ์ไทยอีกทางหนึ่งนั่นเอง

(email  ข่าวการศึกษา เยาวชน ศิลปวัฒนธรรม  saowaporn@hotmail.com , bat_mamsao@yahoo.com)