...วงจรอุบาทว์...

๏ ย่ำแล้วก็ย่ำซ้ำรอยเก่า
ไม่รู้หนักรู้เบารู้เดียงสา
ผ่านแล้วก็ผ่านวันเวลา
โดยไม่รู้คุณค่ารู้บทเรียน

 

๏ ซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่หลีกพ้น
เวียนอยู่ในหนอันคลื่นเหียน
ไม่หาทางออกยังวนเวียน
เป็นไม่เคยเปลี่ยนทุกเงื่อนปม

 

๏ ไม่เห็นความเป็นไปความเป็นมา
ไม่เคยรู้คุณค่ารู้สึกรู้สม
ไม่เคยออกพ้นจากปลักตม
ไม่เคยเงยก้มสำรวจตน

 

๏ มีแต่ขดซุกซ่อนในกะลา
มีแต่บ่นบ้าอย่างสับสน
มีแต่รวบรัดลุกลี้ลุกลน
มีแต่ด่าก่นทำร้ายทำลาย

 

๏ วนเวียนวงจรไม่จดจำ
ซ้ำอยู่ซ้ำซ้ำไม่สูญสลาย
คนยังเป็นเป็นเหมือนคนตาย
โดยไม่มีความหมายให้หมายความ

 

๏ ย่ำแล้วก็ย่ำอยู่ซ้ำซาก
ฉุดทึ้งดึงลากทุกคำถาม
คำตอบเปล่าว่างไม่ต้องนิยาม
ไม่มีอะไรให้ติดตามจบเหมือนเดิม !.

 

.................
นายทิวา